Tien bekende artiesten die pas écht doorbraken met hun tweede album

Een sterk debuutalbum is mooi, maar het zegt niet alles. Veel artiesten vinden pas hun stem, sound of publiek met hun tweede plaat. In de muziekwereld zeggen ze weleens dat het tweede album belangrijker is dan de debuutplaat. We lichten tien bekende artiesten uit die pas echt doorbraken met hun tweede album.

De tweede plaat is vaak een reality check. Geen hype meer en geen verrassingseffect. Kan een artiest zijn belofte waarmaken, of was het succes van het debuut slechts toeval? Om maar een voorbeeld te noemen: heb je ooit nog iets gehoord van Evanescence na haar verschrikkelijk goede debuutalbum Fallen? Wie een goed opvolgalbum maakt, laat zien dat hij of zij er is om te blijven. Daarom wordt het tweede album vaak als nog belangrijker gezien dan het debuutalbum.

1. Nirvana – Nevermind (1991)

Het eerste album Bleach was grunge in zijn rauwste vorm: underground en compromisloos. Maar met Nevermind ging het dak eraf voor de band uit Seattle. De riff van ‘Smells Like Teen Spirit’ staat in ons collectief geheugen gegrift. Nirvana werd de stem van een generatie, zonder dat de band daar ooit om had gevraagd. En dat in slechts de zeven jaar dat de band bestond.

2. Amy Winehouse – Back to Black (2006)

Frank is een fenomenale plaat, maar Back to Black was een klasse apart. De productie van Mark Ronson, het vintage soulgeluid en vooral de rauwe stem en teksten van Amy Winehouse maken dit album één van de absolute klassiekers. Nummers als ‘Rehab’ en ‘Back to Black’ werden wereldhits en haar stijl blijft tot op de dag van vandaag een benchmark.

3. Radiohead – The Bends (1995)

Na ‘Creep’ dachten velen dat Radiohead een one-hit-wonder zou blijven. The Bends bewees het tegendeel met hits als ‘Fake Plastic Trees’ en ‘High and Dry’. Melancholie in perfecte melodieën verpakt, en een voorbode van de artistieke koers die de band met OK Computer verder zou varen.

4. Kanye West – Late Registration (2005)

The College Dropout was ambitieus, maar Late Registration was de bevestiging: Kanye West had het niet alleen in zich, hij durfde ook risico’s te nemen. Orkestrale beats en scherpe teksten zijn het eindresultaat. Hits als ‘Gold Digger’ hoor je nog steeds in de club.

5. The Killers – Sam’s Town (2006)

Na het opgewekte Hot Fuss verwachtte niemand een grootser, Bruce Springsteen-achtig geluid. Sam’s Town gooide het roer om met hits als ‘When You Were Young’. Dit tweede album was groter, emotioneler en toonde meer lef. Niet iedereen snapte het meteen, maar het groeide uit tot cultfavoriet.

6. Arcade Fire – Neon Bible (2007)

Funeral was al een indieparel, maar Neon Bible maakte van Arcade Fire een stadionact met inhoud. Donkerder, ambitieuzer en vol maatschappijkritiek. Dit was het begin van hun wereldwijde dominantie en die is nog altijd merkbaar.

7. Kings of Leon – Aha Shake Heartbreak (2004)

De heren van Kings of Leon kwamen uit Nashville, maar klonken nog het meest als een Britse garagerockband. Hun debuut had energie, maar Aha Shake Heartbreak bracht finesse. ‘The Bucket’ en ‘King of the Rodeo’ markeerden hun doorbraak buiten de VS.

8. Adele – 21 (2011)

Ze was al een belofte met 19, maar 21 veranderde alles. Break-up anthems die recht in het hart raakten. ‘Rolling in the Deep’ en ‘Someone Like You’ zijn nummers die universeel voelden. En haar stem? Die overstijgt alles.

9. Blur – Modern Life Is Rubbish (1993)

Leisure was britpop in wording, maar nog zoekende. Modern Life Is Rubbish was het echte begin van Blur zoals we ze kennen. Cynisch, scherp, maar vooral catchy. Ook betekende dit album het begin van de rivaliteit met Oasis en van een nieuwe Britse golf tegen Amerikaanse grunge.

10. Tame Impala – Lonerism (2012)

Innerspeaker was een psychedelisch visitekaartje, Lonerism was een wereldreis in geluid. Kevin Parker bracht synths, melancholie en groove samen in een hypnotiserend geheel. Met dit album wist hij elk festivalhoofdpodium te bereiken.

Ook tof: Audio-Technica verrast met mooiste platenspeler sinds tijden