Davina Michelle werkte ‘veel te lang’ aan nieuw album Higher: ‘Meer dan 40 nummers gemaakt’

Ze scoorde hit na hit, brak records in binnen- en buitenland, tourde zich een ongeluk en bracht onlangs haar nieuwe album Higher uit, waar ze jaren aan werkte. En hadden we al gezegd dat Davina Michelle ook nog een soloshow in Ahoy op de planning heeft?

ls Davina Michelle iets doet, dan doet ze dat met overgave. Of dat nu een liveoptreden, een verbouwing van een huis of het maken van een nieuwe plaat is. Ook voor deze shoot kwam de 28-jarige artiest met een perfect en waterdicht plan. Ze wilde haar tourleven uitvergroten, een verhaal vertellen met de foto’s. ‘Ik eindig mijn tourdag niet vaak met champagne in een badkuip. Wel met champagne trouwens, of goedkope festivalwijn, haha.’

‘Geen drank voor de show’

Michelle houdt er een strikt protocol op na als het om liveshows gaat. ‘Ik ben heel strikt, heel netjes. Eén van de regels die we naleven: geen drank voor de show. Iedereen moet gefocust zijn, zijn werk doen.’ Een half uurtje voor Michelle de bühne op moet, komt het team nog één keer samen om de show snel door te spreken. Zijn er speciale omstandigheden? Is er een catwalk de zaal in? ‘Daarna frissen we ons op en gaan we het podium op, en spelen we de sterren van de hemel.’

Na de show is er heus ruimte voor een klein drankje en wat losse gezelligheid. ‘Ik heb weleens gehoord dat wij de netste band van Nederland zijn. Ik weet niet of dat door mij komt, al gooi ik wel altijd al m’n afval netjes weg, ik laat niks slingeren in de kleedkamer. Dat is gewoon beschaafd, toch?’, aldus Michelle. ‘Maar een wijntje opentrekken, ja, dat vind ik wel leuk. Zo’n moment na de show is ontlading, plus: wij hebben hele periodes geen weekend om ons even te laten gaan of de beest uit te hangen.’

Davina Michelle over korte lijntjes en grote teams

Dat Michelle en co zich aan strakke regels houden, heeft alles te maken met het punt waarop Michelle in haar carrière staat. Vroeger trok ze het land door met een handjevol crewleden. Nu bestaat haar productie uit een kleine dertig man. ‘De lijntjes zijn niet meer zo kort als voorheen, dus moet je duidelijke afspraken maken met elkaar. Anders wordt het rommelig, chaotisch. Ik vind het ook niet meer dan logisch dat je vóór je werk niet gaat zuipen, haha.’

Niet alleen je team wordt groter, ook je shows groeien. Pak je een Ahoy anders aan dan een clubshow? ‘We kunnen in Ahoy véél meer uitpakken dan in een Tivoli of Oosterpoort, om maar iets te noemen. In Tivoli staat het podium al, in Ahoy moet je het zelf bouwen. En je kunt echt losgaan op de special effects. Ik vind het één niet per se leuker dan het ander, de afwisseling is juist tof. Zo’n show in Ahoy is te gek omdat je het zelf kunt vormgeven, maar het brengt ook een ander soort spanning en stress met zich mee. Er komt zoveel meer kijken bij het spelen in zo’n grote venue.’

‘Het meisjesachtige moest eraf’

Je Ahoy-show volgt na de release van je nieuwe album Higher. Een plaat waar je lang aan hebt gewerkt. ‘Veel te lang, ik denk wel anderhalf jaar. We hebben veel geschreven, veel gemaakt en het moest allemaal tussen alle andere dingen door gebeuren. Tijdens het maken, merkte ik ook dat ik een ontwikkeling heb doorgemaakt. De liedjes die ik anderhalf jaar geleden maakte, zou ik nu niet meer zo snel op een Davina Michelle-album zetten. En dus zijn er veel liedjes die het uiteindelijk niet hebben gehaald. Ik wil nu meer volwassen muziek maken – hoor mij nou, 28 jaar – meer liedjes met een verhaal. We hebben meer dan veertig nummers gemaakt, daarvan zijn er 13 op de plaat gekomen. Kill your darlings.’

Wat is volgens jou de rode draad? ‘Groei, ontwikkeling, twee stappen vooruit en één achteruit. Het meisjesachtige moest eraf, ik ben inmiddels een volwassen vrouw en heb verhalen die daarbij horen. Het album is heel persoonlijk geworden en de songs zijn steviger dan je van me bent gewend. Niet per se harder, wel eerlijker. Ik hoef niet meer te laten zien hoe hoog en hard ik kan zingen, ik hoef me na al die jaren echt niet meer te bewijzen. Ik wil de ruimte pakken om te emotioneren, mijn muziek moet bewegen.’

Is er een specifiek moment geweest waarop je besloot dat je je niet meer wilde bewijzen? ‘Nee, ik vind vooral dat ik mijn sporen heb verdiend. Ik heb ook niet meer de behoefte om constant te scoren om de superster te blijven. Sterker nog, over een paar jaar zit het erop. Dan zeg ik: ‘Jongens, zoek het lekker uit met je zooi.’’

‘Ik denk niet dat ik in de verre toekomst nog tours doe’

Je bent van plan om over een paar jaar te stoppen? ‘Nee, dat niet hoor. Ik blijf altijd muziek maken. Maar of ik mezelf over een x-aantal jaar nog in de spotlight zie staan? Nee, dat denk ik niet. In de verre toekomst denk ik niet dat ik nog tours doe, in korte rokjes over het podium ren of om de paar weken een single uitbrengen. Ik zou het leuk vinden om tegen die tijd sporadisch iets te doen, op het moment dat ik er ook echt zin in heb. En verder zou ik het tof vinden om meer achter de schermen te gaan werken. Schrijven voor andere artiesten, jonge artiesten leren wat ik de afgelopen paar jaar heb geleerd. Maar wees niet bang, dat is allemaal van later zorg. Toekomstmuziek.’

Je wilt vooral niet altijd hetzelfde blijven doen? ‘Nee, ik vind het supertof, maar voor de rest van mijn leven dit doen, dat lijkt me niet mijn pad. Ik wil me blijven ontwikkelen, blijven doorgroeien. Ik merk dat het veel van me vergt om te proberen constant aan de top te blijven. Of ja, aan de top, on top of my game in ieder geval. Dat vraagt veel. Vergis je niet he, er komt veel meer bij kijken dan alleen muziek maken en live zingen. Meetings, afspraken, interviews, vormgeefdingen. Het is onwijs divers werk, er komt echt veel op me af. Je moet veel van muziek houden om alle andere dingen die er bij het artiestendom komen kijken te kunnen volhouden. Met name daar zou ik wel van willen afstappen in de toekomst, juist zodat ik me meer kan bezighouden met muziek. Zodat ik meer tot de kern kan komen.’

Wat is de les die je beginnende artiesten zou meegeven? ‘Keihard werken. Niet klagen, maar gáán. En zorg ervoor dat je niet overal ‘ja’ op zegt, voor je het weet raak je afgepeigerd. Ik begon dankzij ‘Duurt te lang’ met een enorme piek, ik ging in één keer van 0 naar 100. En dat terwijl ik geen eigen liedjes had, nog nooit op een podium had gestaan. Het enige wat ik had gedaan was covertjes op YouTube zetten. Met mijn versie van ‘Duurt te lang’ heb ik 11 weken op 1 gestaan in de Top 40. Een record!’

‘Mensen hebben me echt voor gek verklaard’

Hoe blijf je op zo’n moment met beide beentjes op de grond? ‘Ik werkte toen al met de jongens met wie ik nu ook nog steeds werk. We waren allemaal jong, hadden allemaal geen idee wat er allemaal gebeurde. Dus we hebben ieder op ons eigen manier veel geleerd in die tijd. We hebben altijd – ook toen al – alleen de dingen gedaan waarvan we dachten: deze kans moeten we pakken. De eerste paar jaar hebben we bijvoorbeeld expres Vrienden van Amstel Live aan ons voorbij laten gaan. We voelden dat het dan te veel zou worden. We hebben geprobeerd alles een beetje te verdelen. Dat was een gok, want je weet nooit of je het jaar erna weer wordt gevraagd.’

Dat lijkt mij het moeilijkst: constant afwegen of je een kans wel of niet moet pakken. ‘Ja, je hebt er jarenlang hard voor gewerkt en om dan soms te kiezen iets niet te doen, is lastig. Toch ben ik blij dat we dit altijd zo hebben gedaan, het heeft een aantal keer goed uitgepakt. En waarschijnlijk heeft het in sommige gevallen ook niet goed uitgepakt. Dat is dan maar zo.’

Je doorbraakhit was een Nederlandstalige cover, je eerste eigen liedje was Engelstalig. Was dat spannend? ‘O mijn god, ja! Ik heb me altijd het comfortabelst gevoeld in het Engelstalige, in die zin was ‘Duurt te lang’ juist een uitstapje. Ik had nog geen platenlabel, de labels die interesse toonden in Davina Michelle wilden het liefst dat ik in het Nederlands zou gaan zingen, omdat het grote publiek me daar van kende. En dan kwam ik met het verhaal dat ik dat niet wilde. Mensen hebben me echt voor gek verklaard. Uiteindelijk vond ik een label dat zei: doe jij maar wat goed voelt. Bij dat label zit ik nog steeds.’

Davina Michelle over het bouwen van een huis met haar vriend Sebastiaan

Sebastiaan, sinds het prille begin je producer, is ook je vriend, met wie je samenwoont. Zijn jullie altijd aan het werk? ‘We zijn veel aan het werk. We hebben een gezamenlijke hobby en dat is muziek. Hij is voor de helft Davina Michelle, dat is ons kindje. Ik ben misschien de toeter, de stem, de teksten en het gezicht, maar hij is de melodieën, het management, de band, de strateeg. Hij is de briljante geest die het YouTube-kanaal waarmee alles is begonnen überhaupt heeft bedacht. Vandaar: we zijn allebei Davina en daar steken we veel tijd in. Al zijn we nu ook een huis aan het verbouwen.’

Dat kon er ook nog wel bij? ‘Die verbouwing is flink hoor, die gaat nog wel een paar jaar duren. Het huis is best groot en oud, dus het moet stukje bij beetje worden opgeknapt. We pakken alles op projectbasis aan. Bouwen, sparen, bouwen, sparen. Het eerste wat af was? De studio, echt waar. Gelukkig vinden we het verbouwen allebei leuk om te doen. Het is leuk om iets te maken dat niet direct iets met muziek te maken heeft. Zolang het maar snel resultaat geeft, haha.’

‘Misschien ga ik volgend jaar wel helemaal niet touren’

Wat staat er volgend jaar bij jou op het programma? ‘Dit jaar is het best wel druk geweest, met die tours, het album en die grote shows. Wat ik volgend jaar doe? Ik weet het nog niet, misschien ga ik wel helemaal niet touren. Of focus ik me meer op het buitenland. Je moet echt blijven doen waar je behoefte aan hebt. Als ik een grens over ga, als ik het schema dat ik nu heb niet leuk meer vind, dan lig ik er binnen een paar maanden af en dat wil ik echt niet. Stel dat ik geen tour doe en iedereen vergeet me? Dat zou ik jammer vinden, maar aan de anderen kant, dat is dan niet anders. Ik doe wat ik leuk vind en als ik er geen zin meer in heb, ga ik iets anders doen. Maar
nogmaals: ik zal altijd muziek blijven maken.’

Dít zijn de deelnemers van Expeditie Robinson 2024