Leven we in een simulatie? Wetenschapper komt met nieuw bewijs

Melvin Vopson, universitair hoofddocent natuurkunde aan de Universiteit van Portsmouth, komt met een ‘angstaanjagende’ ontdekking. Hij ontdekte een nieuwe natuurwet, die zou kunnen bewijzen dat we in een soort van simulatie-universum leven. Is The Matrix dan toch echt?

Misschien is het verhaal van Neo, gespeeld door de legendarsiche Keanu Reeves, wel helemaal geen fictieverhaal. Nu zouden wij best de krachten van ‘the one’ willen hebben. Maar hoe zit dit alles nou precies in elkaar. Hoe zou het leven in een simulatie werken?

De ontdekking

De heer Vopson publiceerde eerder een onderzoeksartikel waarin hij suggereerde dat informatie en elementaire deeltjes massa hebben, vergelijkbaar met menselijk DNA. Net als de groene code in The Matrix dus. Maar hier houdt zijn onderzoek nog niet op. Vorig jaar ontdekte hij namelijk ook een nieuwe natuurkundige wet, de ‘tweede wet van de informatiedynamiek’, die verklaart hoe informatie zich gedraagt.

Deze nieuwe wet zou onderzoekers kunnen helpen bij het voorspellen van genetische mutaties in organismen en de gevolgen daarvan. Dit alles is weer gebaseerd op de tweede wet van de thermodynamica, die bepaalt dat entropie – een maatstaf voor wanorde in een geïsoleerd systeem – toeneemt of gelijk blijft. Volgen jullie het nog?

En nu wordt het interessant. Professor Vopson verwachtte dat de entropie in informatiesystemen in de loop van de tijd zouden toenemen. Zijn onderzoek leverde echter een Black Mirror-curveball op, en hij ontdekte dat deze feitelijk hetzelfde blijft en/of zelfs langzaam afneemt.

Leven we in een simulatie?

Professor Vopson trekt de volgende conclusie. De tweede wet van de informatiedynamiek, of infodynamica, zou een aanzienlijke impact kunnen hebben op het geneticaonderzoek en de evolutietheorie. In simpele taal: het ligt misschien niet aan de basis van genetische mutaties.

‘Mijn studies wijzen op een bizarre en interessante mogelijkheid dat we niet in een objectieve realiteit leven en dat het hele universum misschien wel een supergeavanceerde virtual reality-simulatie is’, schrijft hij in een artikel, gepubliceerd in AIP Advances.

Hij voegt eraan toe: ‘Het artikel geeft ook een verklaring voor de wijdverspreide symmetrie in het universum. Symmetrieprincipes spelen een belangrijke rol met betrekking tot de natuurwetten, maar tot nu toe is er weinig verklaring waarom dat zou kunnen zijn. Mijn bevindingen tonen aan dat hoge symmetrie overeenkomt met de laagste informatie-entropietoestand, wat mogelijk de neiging van de natuur daartoe verklaart.’

In andere woorden: ‘de manier waarop overtollige informatie wordt verwijderd, lijkt op een computer die afvalcodes verwijdert of comprimeert. Om zo als het ware opslagruimte te besparen en het vermogen te vergroten’.

En dat ondersteunt het idee dat we in een simulatie zouden kunnen leven. Wel geeft de professor aan dat er nog meer tests nodig zijn om zijn theorie te bewijzen. Hij werkt nu aan een volgende stap. Wij zitten op het puntje van onze stoel. Wat denken jullie, leven we in een simulatie?