Recensieoverzicht Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes 

De eerste recensies over Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes zijn binnen. Tien jaar geleden verscheen het laatste deel van de immens populaire Hunger Games-trilogie in de bioscoop. Nu draait er een prequel film in de bioscoop. Een prequel kan een hit or miss zijn. Hoe zit dat dit keer?

Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes speelt zich af in het fictieve land Panem. In dit prequel verhaal volg je een jonge Coriolanus Snow (Tom Blyth). Hij is de mentor van Lucy Gray Baird (Rachel Zegler), de vrouwelijke tribute uit District 12. De twee ontwikkelen gevoelens voor elkaar. Kan de liefde overwinnen?

Eerste recensies Hunger Games prequel

De eerste uitgebreide recensies over de nieuwe Hunger Games-film zijn inmiddels binnen. Twijfel je nog of deze prequel de moeite waard is? Dan kan dit recensieoverzicht je misschien helpen. Hieronder vind je recensies van De Volkskrant, NRC, AD en Het Parool.

De Volkskrant – vier sterren

‘Het grimmige liefdesdrama blijft boeien, vooral in het geweldige laatste uur, waarin de Hongerspelen nauwelijks nog een rol spelen en Snow zijn menselijkheid langzaam inruilt voor haat. Blyth is precies ambivalent genoeg om dat interessant te houden, maar de film behoort vooral toe aan Rachel Zegler, die met haar energieke spel en zang bijna eigenhandig nieuw leven geeft aan de ingedutte franchise. Met zo’n bruisende jonge filmster in het midden wordt zelfs een prequel als vanzelf de moeite waard.’

De volledige recensies vind je hier.

NRC – twee sterren

‘The Ballad of Songbirds and Snakes is een prequel over de verwording van de jonge Coriolanus Snow. George Lucas focuste eerder in drie Star Wars–prequels op de jeugd van schurk Darth Vader, maar de strapatsen van deze stuurse puber boeiden matig. We kenden de afloop. Toch slaan ze bij The Hunger Games hetzelfde pad in.’

‘De kern – pubers vechten zich dood – blijft vermakelijk, maar de plot is een rommelpotje en hoe Snows innerlijke strijd tussen ambitie en liefde afloopt weten we al. Zijn weinig plezante karakter wordt vergoelijkt door monsterachtige tegenspelers: het diep rancuneuze schoolhoofd Highbottom (Peter Dinklage), de sadistische spelleider Gaul (Viola Davis) die loensend kantoor houdt tussen weckflessen vol gemuteerd vlees en gifslangen. Die algehele misantropie legt een grauwsluier over de film én de romance. En of het koppel soms verwant is aan Katniss? Dat zou haar latere opstand tegen Snow oedipale trekjes geven. Nog meer Star Wars dus.’

De volledige recensie vind je hier.

AD – drie sterren

‘Ook in de nieuwe Hunger Games-film bevechten jongeren elkaar gedwongen tot de dood. Maar het vijfde deel uit de succesvolle reeks heeft meer op de agenda staan. Véél meer. Het opvallend naargeestige The Ballad of Songbirds and Snakes gaat terug in de tijd en vertelt het verhaal van een dictator in de dop. Dat is fascinerend en frustrerend tegelijk.’

‘Of het uit drie hoofdstukken opgebouwde epos optimaal bevalt, hangt verder af van het uithoudingsvermogen van de kijker. Zodra de Hongerspelen na een uur of twee zijn gespeeld, is gevoelsmatig ook de climax bereikt. Toch krijgen we dan nog doodleuk een drie kwartier durende epiloog voor de kiezen. In de bioscoopzaal zal veel gezucht klinken. En toch: dat derde hoofdstuk is mogelijk wel het beste deel. Zonder veel weg te geven, de film toont daar het lef om een heel andere koers te varen.’

De volledige recensie vind je hier.

Het Parool – geeft geen sterren

‘De prequel volgt Coriolanus Snow (Tom Blyth), die in de originele trilogie met ijzeren vuist over Panem heerst. De reden voor Coriolanus Snows afglijden is subtiel en complex. Coriolanus is weliswaar een arme wees, maar The Ballad of Songbirds and Snakes grijpt niet terug op het cliché van een groot jeugdtrauma om zijn latere handelen te verklaren.’

‘Die complexiteit maakt de film overvol. Ook qua acteerwerk, trouwens – met sterke bijrollen van onder anderen Viola Davis, Jason Schwartzman en Hunter Schafer (bekend van hitserie Euphoria). Het evenwicht is met zoveel verhaallijnen soms zoek. Franchises staan erom bekend dat ze hun verhalen zo lang mogelijk proberen te rekken; dit verhaal is zo doormidden gespleten dat het juist beter in twee films verteld had kunnen worden.’

De volledige recensie vind je hier.

Zo zijn de meningen nogal verdeeld. The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes draait nu in de bioscoop.