Als je de eerste afleveringen van Skeleton Crew hebt gekeken, moet je toegeven dat de serie er visueel spectaculair uitziet. Dat mag ook wel, als je weet hoeveel werk er in de serie is gaan zitten. De Onyx Cinder bijvoorbeeld, het schip uit Skeleton Crew, is geen render, maar een écht, tastbaar schip.
Dat vertelden ILM’s Visual Effects Supervisor Eddie Pasquarello en Lead Animator Shawn Kelly ons tijdens een bezoek aan Lucasfilm. Da’s het productiehuis achter de Star Wars-films en -series. De twee toonden ons een klein stukje van hoe de magie in een Star Wars-productie tot stand komt. Het mooiste: een groot deel van het geheim zit ‘m in het verleden.
Filmgeschiedenis: de uitvinding van de Dykstraflex
Toen geestelijk vader van de franchise George Lucas midden jaren ’70 aan de slag ging met zijn eerste Star Wars-film, moest hij ervoor zorgen dat het plaatje wat hij in zijn hoofd had ook werd vertald naar het witte doek. En daar werden technieken voor uitgevonden die niet bestonden. Mind you, er waren nog geen computeranimaties, renders of überhaupt grote special effects-afdelingen.
Lees ook: Skeleton Crew bewijst het belang van goed geluid in een film of serie
Dus richtte Lucas Industrial Light & Magic op, ILM in het kort. De knappe koppen van ILM vonden onder meer de Dykstraflex uit. Een speciale camera waarmee ze schaalmodellen van ruimteschepen zo filmden, dat het leek of ze daadwerkelijk door de ruimte vlogen. We zullen je de technische details besparen, maar het komt erop neer dat niet het schaalmodel beweegt, maar de camera.
Schip uit Skeleton Crew als schaalmodel
Exact die techniek heeft ILM ook ingezet voor het schip uit Skeleton Crew, de Onyx Cinder. De beroemde modelmaker John Goodson vertaalde het ontwerp voor de Onyx Cinder naar een tastbaar schaalmodel. Mét motoren en geschutskoepels die kunnen draaien. En tal van LED-jes die afzonderlijk van elkaar kunnen oplichten om bijvoorbeeld brandende straalmotoren te simuleren.
Kelly vertelt dat ze voor Skeleton Crew het gevoel van de Star Wars-films uit de jaren ’70 en ’80 wilden vangen. ‘Om trouw te blijven aan dat gevoel, hebben we de limieten van het Dykstraflex-systeem in acht genomen. Alle camerabewegingen die we gebruikten, konden destijds ook al worden gemaakt. Het moest vooral niet té perfect worden.’
Dezelfde lens als in Return of the Jedi
Eddie Pasquarello vult aan: ‘We hebben zelfs dezelfde lens gebruikt die begin jaren ’80 is gebruikt tijdens het filmen van Return of the Jedi.’ En daarmee bedoelt hij niet hetzelfde type lens, maar écht dezelfde lens. Verder stelt hij: ‘Het credo tijdens het filmen was practical when possible, dus als het even kon, geen digitale effecten.’
Als iets in de praktijk niet kon, ging de afdeling digitale effecten aan de slag om de details tot in de perfectie te tweaken. Een mooi samenspel van twee verschillende benaderingen van special effects. En dat terwijl de details op het schaalmodel van het schip uit Skeleton Crew al mind blowing zijn als je er met je neus bovenop staat.
Reacties