Wildebras openhartig over privéleven: ‘Veel mensen weten niet dat ik twee kinderen heb’

Safarihoedje op, bodywarmertje aan en dierenfeitjes gebracht in straattaal. Gabriël Martina heeft onder zijn alias Wildebras een cultstatus bereikt op Instagram en TikTok. Het leverde hem zelfs een eigen tv-programma op, Wilde Buren. Die status wil Martina het liefst inzetten om iets goeds te doen. ‘Ik zie steeds meer in dat ik een rolmodel kan zijn.’

Dit interview vind je ook in JFK 106, met Joshua Nolet op de cover

Het contrast tussen de Gabriël Martina die we treffen in een gezellig Rotterdams koffietentje en de Gabriël Martina die we zien op sociale media, is groot. Zo expressief en enthousiast als hij je benadert in zijn video’s, zo rustig en zachtaardig zit hij tegenover ons. ‘Ik vind het heel bijzonder dat er nu allemaal leuke dingen op mijn pad komen, terwijl ik in de basis gewoon een dierenvriend ben. Ik voel veel waardering, zowel van de mensen om mij heen als van buitenaf.’

Wildebras over zijn bewogen jeugd

Als we hem vragen om in zijn eigen woorden uit te leggen wat hij doet en waarom hij dat doet, antwoordt hij daadkrachtig: ‘Ik maak video’s met dieren. De grootste reden waarom ik dat doe, is omdat ik heel veel van dieren hou.’ Dat klinkt simpel, maar Martina weet als Wildebras een groot publiek aan zich te binden met zijn eigenzinnige video’s over dieren. Waarin hij de kijker ‘roofdier’ noemt en de dieren in kwestie ‘strijders’. Hij praat met en over dieren, zo zegt hij, op de manier waarop hij met vrienden praat.

Martina is zelf ook best een strijder, al is hij te bescheiden om dat te zeggen. Rotterdam speelt een sleutelrol in zijn leven. Hij groeide er op, maar verhuisde vaak ook naar allerlei andere plaatsen, naar vrouwenhuizen overal in het land. Om telkens weer terug te keren naar de Maasstad. De reden: zijn ouders waren formeel niet meer samen, maar besloten het meermaals opnieuw te proberen samen, waarna het gezin in Rotterdam herenigde. ‘Ik heb op zeven of acht basisscholen gezeten, elk jaar wel een andere. Soms kwam ik ’s middags thuis en zei mijn moeder: ‘Ik ga weer weg bij papa.’ Dat was moeilijk, maar ik hoefde nooit lang na te denken; ik ging altijd met haar mee.’

Lees ook: Joshua Nolet vlucht niet meer in ongezond gedrag: ‘Zorg nu goed voor mezelf’

‘Ik moest er iedere keer weer voor zorgen dat ik mijn draai vond in de klas’

Wat doet al dat verhuizen met een jonge jongen? ‘Het heeft zo zijn nadelen, je moet iedere keer alles weer achterlaten. Maar er zijn ook zeker voordelen. Ik moest er iedere keer weer voor zorgen dat ik snel mijn draai vond in de klas. Nu kan ik me snel aanpassen aan een groep, mijn plekje opeisen. Ik drukte mijn stempel door veel grappen te maken, druk te zijn. Te druk ook, want echt een grens had ik niet.
Docenten zeiden me dan: probeer rustiger te doen, je bent echt een wildebras. Ik merk dat ik het nog steeds moeilijk vind om me te binden, vooral omdat ik toch vaak ben teleurgesteld. Ik heb nu nog steeds één echt goede vriend. Er zijn natuurlijk genoeg anderen van wie ik houd en met wie ik afspreek, maar die relaties gaan toch minder diep.’

Ontwikkelde je je liefde voor dieren in de periode dat je veel verhuisde? ‘Op de een of andere manier voelde ik mij toen meer verbonden met dieren dan met mensen. En dat terwijl ik niet eens veel omringd was door dieren. Ik wilde vooral steeds meer over dieren leren, dat deed ik liever dan dat ik me steeds opnieuw moest bewijzen aan nieuwe mensen, mijn plek weer moest vinden. Ik merk wel dat ik, door ervaringen in mijn jeugd, minder moeite heb om te zeggen waarvoor ik sta. Als ik wil zeggen dat dieren echt top zijn, dan doe ik dat en dan steek ik ook moeite en energie in het uitdragen van die boodschap.’

‘Mensen kunnen wel zeggen dat je je hart moet volgen, maar je moet ook de huur betalen’

Wanneer dacht je: ik ga van de liefde voor dieren mijn werk maken? ‘Toen ik een jaar of vijftien, zestien was, bewoog mijn leven zich een beetje weg van de dieren. Ik ging een bijbaantje zoeken, moest uitvogelen welke opleiding ik wilde doen. Er waren veel andere dingen die mijn aandacht opeisten. Tot iemand tegen me zei: wat je ook doet, volg je hart en doe waar je van houdt. Op dat moment besloot ik: ik wil natuurfilms gaan maken. Ik meldde me aan bij de opleiding tot AV-specialist aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam. Tegen het einde zag ik dat dieren als een rode draad door mijn opleiding liepen, waar anderen een bedrijfsvideo maakten, ging ik naar de Amsterdamse Waterleidingduinen om vossen te spotten en te filmen. Maar ja, toen ik eenmaal was afgestudeerd, bleek werk vinden toch moeilijker. Dan kunnen mensen wel zeggen dat je je hart moet volgen, maar je moet ook de huur betalen.’

En dus draaide je de camera om. ‘Ja. Ik heb op een goed moment de camera letterlijk omgedraaid. Dus op mezelf gericht, terwijl ik vertelde over dieren. Met als insteek: zorgen dat jongeren kijken en denken: wow, dieren zijn best wel lauw, weet je. Ik zag bij anderen die video’s maken over dieren dat het al snel allemaal heel serieus werd, ik wilde het meer bij mezelf houden, dat serieuze doorbreken. Een brug
bouwen en hopelijk kunnen laten zien dat je niet per se rapper hoeft te worden, of voetballer.’

Lees ook: Op deze datum is de laatste aflevering van De Avondshow met Arjen Lubach

‘Ik wilde het bij mezelf houden, dat serieuze doorbreken’

Je nam een baantje bij een callcenter en gebruikte je zuurverdiende geld om op eigen houtje dierenvideo’s te maken? ‘Ik werkte bij Ziggo en woonde samen met mijn vriendin en ons eerste dochtertje. Het was coronatijd, vliegtickets waren goedkoop en dus vatte ik het plan om met mijn neef en een vriend naar Costa Rica te gaan om daar dierenvideo’s te maken. Ik had genoeg gespaard om de reis voor ons alle drie voor tien dagen te bekostigen. Het plan: vijf video’s maken. Ik zocht de filmlocaties uit via Instagram. Gewoon zoeken op hashtag #costarica en zien wat ik tegenkwam. Zo stuitte ik op een man die excursies organiseerde naar plekken waar kaaimannen zaten.’

En dus zocht je hem op? ‘Ik stuurde hem een DM en hij antwoordde: ‘Kom maar langs.’ We gingen in de avond op pad, met zijn bootje. Besef wel even dat ik nog nooit in Costa Rica was geweest, in de Sierpe-rivier had gestaan of een kaaiman had vastgehouden. Op een gegeven moment ben ik voorzichtig uit de boot gestapt en op een tak gaan zitten. Toen ik een kaaiman boven water zag verschijnen, heb ik hem uit het water getild terwijl mijn neef en vriend filmden. ‘Faka roofdieren, we zitten hier met een kaaiman bij het water.’ Ik dacht niet na over wat ik zei. Als ik terugdenk, denk ik: wat een debiel plan man. Maar toch, ik wilde met deze video’s laten zien dat ik volwaardige afleveringen over dieren kon maken, in plaats van alleen korte filmpjes.’

‘Zonder mijn vriendin kan ik niet zijn wie ik ben’

Wat vond je vriendin eigenlijk van dit hele plan? ‘Die zei: ‘Gaan, dit moet je doen.’ Zij support mij altijd. Zonder haar kan ik niet zijn wie ik ben. Alle dingen die ik doe, hebben ook invloed op haar plannen en leven. Ik probeer alles van tevoren zo goed mogelijk te plannen, zodat we bijvoorbeeld altijd weten wie de kinderen van school haalt, maar er komen vaak genoeg dingetjes uit het niets. Als je geen kinderen hebt, dan kun je gaan en staan waar je wilt. Maar in onze situatie vind ik het zo knap dat mijn vriendin er alles aan doet om het op te vangen als ik van huis moet zijn. Veel mensen weten niet eens dat ik twee kinderen heb. Ik heb naast Wildebras nog een heel ander leven.’

Wat voor vader ben je? ‘Ik heb gezien hoe ik het niet wil en daardoor streef ik ernaar om het goed te maken voor mijn dochters. Ik wil ze aandacht geven. Ik wil zien wat ze op school hebben gedaan, horen wat ze hebben meegemaakt en weten wat er in hen omgaat. Exclusieve, onverdeelde aandacht, precies datgene wat ik niet veel heb gehad. Ik merk aan mijn dochters dat zij er ook iets aan hebben. Ze vertellen me meer, delen echt verhalen in plaats van dat ze alleen maar zeggen dat het ‘leuk’ was op school. Ik ben heel blij met de band die we hebben.’

Zie je je kinderen ooit figureren in je video’s? ‘Ik ben daar niet op tegen, maar kijk vooral naar wat zij willen. Ik bescherm hen liever nu nog even. Soms neem ik mijn oudste dochter mee naar een event, maar dat zet ik dan niet op mijn socials. Maar het gebeurt vaak genoeg dat ik denk: wow, dit zou echt grappige content zijn. Wie weet, ooit!’

Lees ook: Max Verstappen showt nieuwe TAG Heuer Monaco Chronograph

‘Als ik op tv ben, dan kijkt mijn dochter en vindt ze het leuk’

Heeft je oudste dochter door dat je bekend bent? ‘Ze is 9 en zij vindt het geweldig dat haar papa Wildebras is. Maar ze is ook heel down to earth. Als ik op tv ben, dan kijkt ze en vindt ze het leuk. Toen ik definitief de keuze had gemaakt om te stoppen met mijn werk bij Ziggo om Wildebras te zijn, heb ik dat ook met haar besproken. Ik wist toen al dat Wilde Buren op tv zou komen bij Zapp en ik wist ook dat zij daarmee te maken zou krijgen. Ik wilde haar in dat gesprek meegeven dat als je écht iets wilt, je het ook kunt bereiken. Maar dat dat niet vanzelf gaat, dat je er hard voor moet werken. Dat was één van de mooiste momenten uit mijn carrière.’

Hoe reageren haar leeftijdsgenoten op jou? ‘Haar klasgenootjes vinden het spannender, in het begin moest mijn dochtertje allemaal spullen van kinderen mee naar huis nemen zodat ik dat kon signeren. Toen heb ik wel even uitgelegd dat ze niet allemaal spullen moest gaan aannemen voor handtekeningen. Vroeger bracht ik mijn dochter nog weleens tot in de klas, nu blijf ik buiten. Ik ben toch een beetje een afleidende factor als ik mee de klas in ga. Ik vind het belangrijk dat die kinderen zich op de schooldag kunnen focussen.’

‘Vroeger bracht ik mijn dochter tot in de klas, nu blijf ik buiten’

En hoe is het voor je jongste dochter? ‘Die weet niet beter, al kijkt zij op de crèche mijn video’s. Als ik mijn hoedje opzet, zegt ze: ‘Nu ben je Wildebras!’ en als ik hem weer afzet, zegt ze dat ik papa ben. Dat onderscheid kent ze echt heel goed. Da’s soms ook heel grappig, want soms heb ik het zelf niet eens door. Dan doe ik mijn bodywarmer aan en roept ze: ‘Papa ga je Wildebrassen?’’

Precies dat hoedje en je bodywarmer maken je superherkenbaar. Waar komt het idee daarvoor vandaan? ‘Dat is per toeval gebeurd. Helemaal in het begin droeg ik een keer mijn hoedje in één van mijn video’s, waarop een vriend zei: ‘Die moet je altijd op doen.’ En ja, die bodywarmers en giletjes, die droeg ik eigenlijk al. Door die met het hoedje te combineren, bedacht ik me dat het een soort uniform zou worden, zoals boswachters en safarigidsen dat ook hebben. Alleen draag ik het op zo’n manier dat ik de straatversie daarvan ben. Maar thuis heb ik m’n hoedje niet op hoor, dan zou ik mijn werk te veel mee naar huis nemen.’

Lees ook: Deze man ontwierp het pak van Joost Klein voor het Eurovisie Songfestival

‘Ik hoef dieren niet meer vast te houden’

Dat doe je sowieso wel, toch? Ik las dat je heel veel huisdieren hebt? ‘Nee, hád, ik heb nu geen huisdieren meer. Dat was een switchmoment voor me, ik besefte dat kinderen misschien zouden kunnen gaan denken dat het stoer is om veel huisdieren te hebben en dat wil ik niet. Ik hou van dieren en wil erover vertellen, maar moet ik ze daarvoor in huis halen? Voor ieder dier dat ik had, heb ik een fijn huisje gezocht en gevonden. Soms mis ik ze, maar het is prima zo. Ik wil nu vooral graag veel dieren in het wild zien. Ik hoef ze ook niet meer vast te houden, zoals met die kaaiman. Gewoon observeren en hun verhaal vertellen.’

Je bent sowieso niet met bezit bezig, je hebt een tattoo op je arm waarop staat ‘respeto por el dinero, pero no amor’, respect voor geld maar geen liefde. ‘Ik wil geen liefde voor geld nastreven, ik wil er respect voor hebben omdat het mij een dak boven mijn hoofd geeft. Waar ik ben opgegroeid, heb ik veel mensen de verkeerde kant zien opgaan omdat ze snel geld nastreefden. Als je hard hebt gewerkt en je kunt een dure auto kopen, dan is het mooi om te laten zien, maar ik merk dat die auto voor kinderen een doel op zich wordt. Waarbij ze de route ernaartoe vergeten. Dat wil ik niet en dat geef ik mijn kinderen ook mee. Die tattoo helpt mij om dieren en de natuur als basis te zien en naasten liefde te geven. Daar wil ik mijn focus op houden.’