Waarom je zo nu en dan alleen op pad moet gaan

Er is één zekerheid in het leven; we komen alleen en we gaan alleen. Toch is het voor het hele deel daartussen niet heel gebruikelijk om dingen alleen te doen. We hebben het uiteraard niet over naar de wc gaan of andere privé aangelegenheden, maar zaken als uit eten gaan, een bioscoopbezoek of vakantie. Mocht je het toch doen, dan wordt het vaak als ‘moedig’ bestempeld, maar waarom?

Geen overleg meer nodig

Het is voor veel mensen niet iets wat je bewust doet, maar meer een noodzakelijk kwaad. Omdat je voor werk ergens moet overnachten, je veel te vroeg bent voor een afspraak of omdat je simpelweg niet zo heel veel vrienden hebt met dezelfde interesses. Maar moet je nagaan hoe fijn het is om met niemand te hoeven overleggen waar je gaat eten of welke film je wilt zien. Soms heb je geen behoefte om te praten en dan is het een stuk minder ongemakkelijk om alleen stil te zijn, dan met iemand anders. Genieten in totale rust, wat is er nou fijner dan dat.

Alleen is niet per se eenzaam

Bovendien is het allemaal een kwestie van perceptie. Iemand die alleen uit eten gaat zit er heel anders bij dan iemand van wie de date niet is op komen dagen. Je bent niet eenzaam en zo moet je je ook niet voelen of gedragen. Als er iets is dat je bent, is het wel in control, er is niemand die jou zegt wat je wel of niet kunt doen. Geen zin meer in de film? Dan loop je toch gewoon naar buiten. Blijf je graag iets langer in het museum ronddwalen en kan je uren blijven zitten voor dat ene schilderij? Doe het lekker, het is jouw feestje. Uiteindelijk moeten we de meeste tijd doorbrengen met onszelf, waarom zou dat enkel binnen kunnen.