Blood & Truth Review

Om iedereen goed kennis te laten maken met hun nieuwste speeltje, kwam PlayStation bij de release van zijn VR-bril met PlayStation VR Worlds. Een verzameling van vijf games die de kracht van de bril demonstreerden en alle facetten van virtual reality moest demonstreren. Maar één game deed iets meer dan dat. Het spel maakte hongerig naar meer, heel hongerig. Dat was The London Heist – een game waarin je, vrij letterlijk, in de huid kroop van een Londense gangster. Je twee bewegingscontroller waren je handen, waarmee je in de game in de meeste gevallen een pistool beet had. Het spel was een demo en daarom per definitie te kort. Nu, bijna drie jaar later, komt er eindelijk een volwaardig spel: Blood & Truth VR.

In Blood & Truth VR trek je wederom het vleespak aan van een schietgraag karakter. De gezagsgetrouwe Ryan Marks is onderdeel van een speciale eenheid in het leger, maar zijn familie opereert aan de andere kant van de wet. Als zijn vader overlijdt ontstaat er een machtsvacuüm en komt de veiligheid van zijn geliefden in het geding. Aan jou, als Marks, de schone taak om alle rotzooi op te ruimen met pistolen als bezem en kogels als schoonmaakmiddel. Aan het begin van het spel kun je kiezen waar je het spel voor speelt. Wil je simpelweg een toffe VR-ervaring en ben je benieuwd hoe het verhaal ontvouwt? Kies dan voor de makkelijkste modus. Zoek je een uitdaging, dan kun je de moeilijkheidsgraad iets hoger zetten.

Al vanaf de eerste minuut word je verzwolgen in de actie bij Blood & Truth VR. Net als bij The London Heist heb je in elke hand één motion controller waarbij je in principe maar twee knoppen nodig hebt: met één knop kun je lopen naar de plek waarnaar je kijkt en de trekker achterop de controller.  Het bewegen door het spel zal de eerste paar minuten voor wat onwennigheid zorgen, een soort autoziekte. Als je eenmaal gewend bent, zal het bewegen door het spel natuurlijk aanvoelen. Het spel is zo ontworpen dat je in principe alleen maar voor je en links en rechts van je hoeft te kijken, wat voor een bepaalde rust zorgt.

Heb je niets in je handen, dan maak je met de trekker op de controller een grijpbeweging naar deursloten of dingen die op tafel liggen, zoals een flesje bier. Door het spel heen vind je proppen papier die je in een prullenbak kunt gooien als minigame of handgranaten die je naar nietsvermoedende boefjes kunt gooien. Het zorgt voor wat vermaak tussen de actie door. Leuk wordt het pas echt wanneer je een geweer in handen krijgt. Geweren hangen aan je riem of op je rug en door met de controller naar de pistolen te bewegen en ze te grijpen, pak je ze beet. Op je borst hangt munitie, deze grijp je met je andere hand en klik je in het geweer.

Het spel biedt handpistolen, revolvers, volautomatische geweren, shotguns en werkelijke scherpschuttergeweren. Van veel loodverspreiders kun je er één in elke hand houden en dual wielden. Dat is cool, maar nog cooler is een flinke gun in beide handen beet te houden, de lens voor je ogen houden en op flinke afstand een headshot uit te voeren. Het werkt allemaal heel natuurlijk en soms bijna echt. Door met je hoofd te bewegen schuil je achter obstakels, waarbij de slechteriken je niet kunnen raken, zoals je dat in het echt ook zou doen.

Een ladder beklimmen of door een luchtschacht kruipen doe je door hand voor hand de controller te gebruiken. De schroevendraaier gebruik je door het ding echt te draaien en handgranaten moet je al mikkend gooien voor het ultieme resultaat. En als je als passagier in een auto zit, kun je uitgebreid klieren met de knoppen en hendels. Genoeg te doen dus, in het spel. Het enige jammere is dat niet werkelijk álles interactief is. Dus als iemand anders in de buurt van je staat te praten, kun je hem of haar geen kopstoot of flinke tik geven. Dan gebeurt er simpelweg niets, helaas.

Als dat wel zo zou zijn, zou het trouwens voor geen meter opschieten met het verhaal. Je zou te druk bezig zijn met klootviolen om iets te bereiken. Het verhaal is daarbij ook goed verteerbaar. Je loopt er vermakelijk doorheen en al met al zal Blood & Truth voor een hoop uren vermaak zorgen. Soms is het wat repetitief en dan moet je even stoppen. De volgende dag zul je merken dat je weer zin hebt om te spelen. Als je een PlayStation VR hebt, dan is dit wel een spel dat je moet hebben.

Blood & Truth Review