Giel Beelen: ‘Doordat ik reacties oproep, heb ik een dikke huid’

Hij is niet bepaald een muurbloempje, die Giel Beelen. Meer dan eens haalde hij het nieuws met zijn impulsieve uitspraken en gekke fratsen. Zelfs zijn loonstrookje werd nationaal besproken. Of hij ooit spijt heeft van z’n daden? Meestal niet, luidt het antwoord. ‘Ik heb een dikke huid opgebouwd.’

Tekst: Jeroen Jansen, fotografie: Paul Bakker, styling: Laura Marques

Drugs testen, Mein Kampf het meest indrukwekkende boek ooit noemen, luisteraars oproepen om neppoederbrieven naar de KRO te sturen, oraal bevredigd worden door een callgirl en het wereldrecord radio maken pakken. Giel Beelen deed het allemaal. Live on air. Het leverde hem vroeg in zijn carrière een berg aandacht en het label ‘shockjock’ op. En passant won hij een roedel prestigieuze Marconi Awards, een Gouden RadioRing en een Zilveren RadioSter. Zendermanagers als Florent Luyckx en Basyl de Groot zeiden meer dan eens: ‘Had nou wat langer nagedacht’ als Giel zijn mond weer eens sneller liet gaan dan zijn verstand. Precies dat dacht de dj zelf ook vaak genoeg. Maar, zo zegt hij resoluut, hij staat altijd achter de radio die hij maakt. “Ik heb dingen gezegd waarvan ik achteraf liever had gehad dat ze anders uit mijn bek waren gekomen. Maar ik geloof niet dat je vanwege een voorbeeldfunctie op je woorden zou moeten letten.” Tijdens het interview is Giel zoals je Giel verwacht. Energiek, positief, enthousiast, vriendelijk en niet bang om zijn mening te ventileren. Ook als hij van tevoren had besloten bepaalde topics – denk: zijn breed uitgemeten salaris – niet te bespreken. Dat is immers niet zijn zaak, maar die van zijn bazen, meent hij. Toch vertelt hij erover. En over zijn nieuwe projecten, ambities, kinderwens en ja, ook over Sylvana. “Ik vind het gewoon kut dat het is gebeurd.”

Na 12,5 jaar ochtendshow heb je de ochtend weer voor jezelf. Uitslapen geblazen?
“Ik vind slapen zonde van mijn tijd. Ik wil zóveel doen in een dag. Vandaag moest ik om negen uur aan de slag, dus besloot ik dat ik vannacht niet voor drie uur naar bed hoefde. Daar is mijn vriendin Nicolien het niet mee eens, die heeft liever dat ik op tijd ga slapen en vroeg opsta. Maar om antwoord te geven op je vraag: ik heb geen ritme, ik loop vaak tot diep in de nacht te pielen op mijn zolderkamer.”

Je liefde voor radio bloeide ook op een zolderkamer op.
“Ja, mijn vader had een studiootje voor me gebouwd met veel apparatuur. Die niet eens werkte, het moest er vooral imposant uitzien. De programma’s die ik op mijn fictieve radiostation maakte, werden natuurlijk niet uitgezonden. Mijn neef heeft een filmpje waarin je me bezig ziet. Dan zeg ik: ‘Radio Dekker, geen gepiel aan die stekker!’ Vervolgens kondig ik een plaat aan, waarna ik demonstratief een krantje ga zitten lezen.”

Heb je na twintig jaar 3FM alles bereikt wat er voor een dj te bereiken valt?
“Ik heb ieder tijdstip gehad en na die recordpoging zelfs ieder programma. Toen ik de ochtendshow eenmaal kreeg, zat ik met een raar gevoel. Die show was waar ik altijd van had gedroomd. Wat nu? Gelukkig kwam ik erachter dat het nooit goed genoeg kan zijn, je kunt altijd bouwen.”

Je werk speelt zich nu af in het weekend. Is je vrije woensdag tegenwoordig heilig?
“Ja. Een idee van Nicolien. Ik had er zelf niet bij stil gestaan dat ik geen weekend meer zou hebben door On Stage. Zij is er een dag minder voor gaan werken en dat vind ik heel speciaal. Een onwijs mooi offer.”

Dicteert jouw carrière haar agenda?
“Nee, het is niet dat ze in dienst is van. Al zou ik me oprecht kunnen voorstellen dat we ooit gaan samenwerken. Dat heb ik haar gezegd toen ze een dag minder besloot te gaan werken.”

Je zei ooit: ‘Het ideale imago heb ik niet en krijg ik niet.’ Wat is jouw imago?
“Het is het mooiste wanneer je dat niet helemaal weet te vatten. Als zelfs mensen in mijn omgeving dat hebben, vind ik dat een goed teken. Toen ik het stempel ‘shockjock’ kreeg, had ik daar op voort kunnen borduren, maar dat voelde niet goed. Ik zou geen lieve gesprekken meer kunnen voeren, het zou me beperken. Dan word je vanzelf een kunstje. Ik verras mensen liever, door dingen te doen die niet in het plaatje passen.”

Het helpt ook niet als je on air een optreden van boyband MainStreet afkapt.
“Ik zeg je eerlijk: als er een Amerikaanse grootheid had gestaan die vals had gezongen, had ik het misschien op zijn beloop gelaten. Juist omdat ik de jongens van MainStreet ken, voelde ik de vrijheid om ze af te kappen. Uiteindelijk werd het daardoor veel nieuwswaardiger dan wanneer ik ze na afloop had gezegd dat ik het niet goed vond. Of ik ze ermee geholpen heb, weet ik niet. Dit voelde op dat moment als de beste beslissing voor iedereen, haha!”

‘Ik loop vaak tot diep in de nacht te pielen op mijn zolderkamer’

Je afscheid van de ochtendshow stond in de schaduw van ‘Sylvana-gate’. Waarschijnlijk was dat niet waar je op had gehoopt. Of wel?
“Het is mooi dat het programma tot aan het einde stof heeft doen opwaaien, maar dat is het enige positieve wat ik zou kunnen noemen. Ik vind het gewoon kut dat het is gebeurd.”

Hoe kon dit gebeuren?
“Niet lang ervoor had Johan Derksen in Voetbal Inside een nare link gelegd tussen apen en Sylvana Simons. Dat was bij mij on top of mind. Toen in mijn show een gorilla-effect klonk omdat er een liedje van Gorillaz klaarstond, refereerde ik aan Johans uitspraak door te zeggen: ‘Rustig Sylvana’. Meteen schoot door mijn hoofd dat ik had moeten uitleggen waar die associatie vandaan kwam, maar dat deed ik niet. Het volgende moment was het grote nieuws: ‘Giel noemt Sylvana aap’.”

Heb je Sylvana sindsdien gesproken?
“Nee. Ik heb haar via Facebook berichtjes gestuurd, maar ik denk niet dat ze die heeft gelezen.”

Wat zou je haar willen zeggen?
“Een duidelijke ‘sorry’. Gewoon recht in haar gezicht. Ik zou haar willen omhelzen, oprecht. Wat zij allemaal te verduren heeft gekregen… En dat ik daaraan heb bijgedragen, terwijl ik het juist allemaal zo erg vind.”

Je vriendin Nicolien vertelde dat je lang hebt nagedacht over hoe je deze kwestie zou kunnen oplossen.
“Ik heb na mijn uitspraak meer dan ooit gevoeld hoe het is om in een hokje gedrukt te worden, namelijk dat van ‘racist’. Daar heb ik veel van geleerd. Daarom ga ik een serie beginnen op YouTube, Help ik discrimineer, maar dat wil ik niet meer. Niet om mijn eigen straatje schoon te vegen, maar omdat ik aandacht wil geven aan het onderwerp. Ik wil er iets positiefs mee doen.”

Sylvana en MainStreet zijn niet je enige akkefietjes geweest de laatste tijd.
“Zeker niet, haha.”

Werd het daardoor cool om te Beelenbashen?
“Dat is vaker cool geweest, dat is niks nieuws. Het is een golfbeweging waaraan je niet ontkomt. En waar je je vooral niets van moet aantrekken.”

Het raakt je niet?
“O jawel. Doordat ik reacties oproep, heb ik een dikke huid opgebouwd, maar een bericht kan nog steeds hard aankomen. Zo zei YouTuber YousToub over Sylvana: ‘Giel kan zijn excuses maken, maar dat hij bij een aap aan Sylvana denkt is al fout.’ Daar heeft hij gelijk in. Alleen heb ik die link niet gelegd, dat was al gedaan door Johan Derksen. Ik vind het geen probleem als mensen me een lul vinden, maar doe dat dan wel om de goede reden.”

Je zei lang geleden al dat je ambities verder reiken dan radio. Ben je blij dat je dat nu aan het bewerkstelligen bent?
“Een dj mengt gasten, luisteraars en muziek, ik wil daar video bij voegen. Ik wil vj worden. On Stage – dat ik op vrijdag-, zaterdag- en zondagavond maak vanuit verschillende poppodia – moet niet zomaar een radioprogramma op locatie zijn. Ik wil radio, tv en YouTube bij elkaar brengen. Draait er een plaat op de radio, dan gaan we iets anders doen op de stream. Ik kies wat er op de radio te horen is, wat op YouTube te zien is en wat op 101TV. Het is niet perfect en ik loop onwijs te kutten, maar ik ben ervan overtuigd dat dit kan. Ik moet er alleen goed in worden.”

Was BNN-VARA meteen voor dit crossmediale plan?
“Op de eerste vergadering over het programma vertelde ik dat radio het minst belangrijke onderdeel van het programma zou zijn. Dat ik van On Stage een event wilde maken. Mijn tijdelijke zenderbaas trok wit weg.”

Is de NPO ouderwets?
“Het is ouderwets, maar dat heeft een reden. Jaren geleden heeft De Telegraaf een rechtszaak aangespannen tegen de publieke omroep, omdat ze het oneerlijke concurrentie vonden dat de NPO met publiek geld websites oprichtte. Het kijk- en luistergeld was immers bedoeld voor tv en radio. De Telegraaf won en sindsdien moet er een aantoonbare link zijn met radio en tv, willen ze internet inzetten. Internet-only kan eigenlijk niet. Dat is in deze tijd crazy.”

Eerder ging je van het gebaande pad af met je YouTube-platform Giel’s Talentenjacht, waarvan het aantal volgers expres is afgeschermd.
“Het is politiek gezien gewoon een ding om bij de publieke omroep iets voor alleen internet te maken. Daarbij mag de NPO niet samenwerken met een commerciële partij als YouTube. Ik heb het plan voor die muziektalentenjacht bij de Raad van Bestuur moeten indienen en dat heeft intern veel stof doen opwaaien. Door de cijfers af te schermen kan er geen gedoe over komen. En ik ben er niet zo trots op.”

Je hebt ook nog je eigen YouTube-kanaal Giels met 34.000 subscribers en grofweg tweeduizend views per video. Is dat genoeg?
“Tja, het is allemaal niet veel. Voor de goede orde: ik heb niet de illusie dat ik de nieuwe Enzo Knol ben, compleet met een miljoen abonnees. Maar er komt steeds meer structuur in mijn kanaal. Ik heb nu iedere dinsdagavond een livestream vanaf mijn zolder. Daarnaast ben ik samen met Nicolien het kanaal GielsFood begonnen. Over gezond leven en lekker eten.”

‘Als commerciële partijen mij niet zouden willen, had de NPO een heel ander bedrag op tafel gelegd’

Zie je jezelf als een workaholic?
“Nee, want ik vind niet dat ik veel werk. Naar muziek luisteren, concerten bezoeken en dingen opnemen zijn eerder onderdelen van wie ik ben. Het is een tweede natuur. Maar er is te weinig tijd in het leven. Er is bij mij altijd onrust.”

Wat zouden we zien als we in jouw hoofd zouden kijken?
“Er gaan altijd honderdduizend dingen in mijn hoofd rond. Nicolien vraagt weleens waar ik aan denk. Alsof ik dan één ding kan noemen!”

Er was veel kritiek op jouw 3FM-salaris dat tussen de de 4,4 en 5,6 ton per jaar zou bedragen. Ben je geschrokken van de commotie?
“Van dat soort dingen schrik ik niet zo snel. Ik zou eigenlijk niet de moeite moeten nemen om het uit te leggen. Geld is altijd een ding waar mensen slecht mee kunnen omgaan.”

Snap je de kritiek wel?
“Ja. En toch vind ik dat mensen niet goed nadenken als ze het er niet mee eens zijn. Het is een rekensommetje. Publieke bedrijven denken goed na over wat ze met hun geld doen. Dit klinkt bijdehand, maar als je ziet wat een populair programma aan STER-inkomsten oplevert, denk ik dat een goede presentator een goede investering is. Daarnaast geven de bedragen een vertekend beeld. Met een dagelijkse show moet je van de Belastingdienst in dienst, terwijl ik gewoon een eigen bedrijf heb met mensen in dienst en een studioruimte. Wat op mijn bankrekening staat is boven modaal, maar niet zo buitenproportioneel als het nu lijkt.”

Volgens BNN-VARA-voorzitter Gerard Timmer worden hoge lonen betaald zodat presentatoren niet overstappen naar een commerciële omroep.
“Hij vergeleek het met voetballers. Als commerciële partijen mij niet zouden willen, had de NPO een heel ander bedrag op tafel gelegd. Zo’n overstap heeft een paar keer gespeeld, maar geen partij kon me het totaalplaatje bieden dat BNN-VARA me biedt. Maar ik ga niet roomser dan de paus zijn door te zeggen dat ik nooit weg zal gaan.”

Je hebt van je ene kindje – de ochtendshow – afscheid genomen. Hoe zit het met échte kindjes?
“Dan zou ik ineens echt zorgen en verantwoordelijkheden hebben. Ik wil bijna alles een keer geprobeerd hebben. Niet dat ik een kindje krijgen als een experiment zie, eerder als een ervaring die ik wil meemaken. Nu nog niet trouwens. Al weet ik niet wanneer dan wel.”

Dit jaar word je veertig…
“…En bedankt! Ik heb niets met leeftijd. Dat heeft me qua vriendinnetjes meerdere keren in de problemen gebracht, haha. Veertig is geen mijlpaal. Dertig worden was vreselijk, vijftig lijkt me dan weer mooi.”

Wat wil je binnen nu en tien jaar bereiken?
“Ik wil als vj een platform creëren waar ik talent een podium kan geven, nieuwe muziek kan ontdekken en mensen kan blijven helpen.”

Zie je jezelf ooit stoppen?
“Nee. Vroeger wilde ik vooral graag bij de radio werken. Ik hoefde niet eens dj te zijn. Ik wilde een bijdrage leveren aan het product. Dat heb ik nog steeds. Ik denk dat ik altijd een rol binnen de radiowereld zal hebben. Of dat nu voor of achter de schermen is. Als ik er niks meer mee zou doen, zou ik niet meer kunnen ademen. Het is wie ik ben.”