New York tijdens corona: ‘Is de Big Apple voorgoed verrot?’

De corona pandemie flikte iets waar geen andere crisis in slaagde. New York, de stad die nooit slaapt, lag ruim een jaar plat. Journalist Robyn van Gorsel verhuisde deze zomer naar de metropool en trof een totaal andere stad aan dan ze gewend was. Dat maakte nieuwsgierig: keert New York ooit nog terug in haar oude vorm? Of is de stad dood?  

–> Dit artikel werd eerder gepubliceerd in JFK Magazine #90. Om de maand JFK op de mat? Abonneer je hier. 

“Ik hou van New York. Toen ik er heen verhuisde was het een droom die uitkwam. Bedenk een subcultuur en je vindt het er. Die stad is door corona niet meer. ‘Maar het is het centrum van het financiële universum. Hier komen de kansen weer tot bloei.’ Nee, deze keer niet. ‘NYC heeft erger meegemaakt.’ Nee, dat heeft het niet. Het is voorbij.” Met deze passage opent auteur James Altucher zijn inmiddels beruchte essay NYC is dead forever, here’s why. In het stuk, dat werd overgenomen door New York Post en werd bekritiseerd in de New York Times, tekent hij het doodvonnis van de ooit levendigste stad op aarde.   

Het is begin juni wanneer ik dezelfde droom als Altucher laat uitkomen: verhuizen naar New York. De liefde voor de mogelijkheden, het lawaai, de mensen en de drukte zit diep. Als ik land bid ik dat zijn woorden zijn aangedikt en overdreven, op een manier zoals alleen Amerikanen dat kunnen. Maar van dat alles is niets te bekennen wanneer ik aankom op een vrijwel verlaten JFK Airport. Waar de bekende gele taxi’s normaal in lange rijen klaar staan om passagiers naar Manhattan te vervoeren, moet de taxicentrale er nu een voor me oproepen.  

In de dagen die volgen wordt het er niet beter op. Mijn dagelijkse wandeling naar werk brengt me dwars door Midtown over Times Square. Dat is normaal geen doen, maar de  eens stampvolle trottoirs zijn leeg en de rode trap – ooit vol fotograferende toeristen – is afgesloten met dranghekken. Zelfs de enorme elektronische billboards aan de gevels van de hoge gebouwen lijken hun glans te zijn verloren. Het enige dat niet is veranderd is de geur van stinkende bergen afval. De schreeuwende zwervers zijn er ook nog, zo niet meer. Ik vraag me sterk af waar iedereen is gebleven. Heeft Altucher dan toch gelijk?   

New York: Corona epicentrum

De schrijver ontvluchtte zelf in 2020 de stad om aan het strand van Florida zijn heil te zoeken. New York was als een van de zwaarst getroffen gebieden het epicentrum van de corona-uitbraak in de VS. Op een zeker punt bevond zich meer dan de helft van alle besmette personen in het land zich in New York. Ruim 33 duizend inwoners overleden aan de gevolgen van het virus. Voor het eerst in eeuwen stopten de metro’s ‘s nachts met rijden. Kantoren, universiteiten, winkels en horeca sloten de deuren en het leger werd ingezet. Zonder toeristen, studenten, kantoorpersoneel en andere inwoners was er inderdaad niets meer te vinden. 

Javier Mendez (33), inwoner van Brooklyn, herinnert zich maar al te goed hoe akelig de leegte van de stad aanvoelde. “Het leek wel een oorlogsgebied in de stad. De enige drukte vond je in de kilometerslange rijen voor de supermarkten. Iedere avond was het muisstil op straat. En dan werd er ook nog eens op vaste tijdstippen minutenlang geklapt voor zorgpersoneel. Dat onheilspellende geluid vergeet ik nooit meer. Alsof dat nog niet genoeg was, vloog de NYPD de hele dag laag over met helicopters. Waarom ze dat deden, weet ik niet. Ik denk om ons bang te maken zodat we binnen bleven.” Ook Aaron Lobes (28), Manhattan, herinnert zich de verlatenheid in de miljoenenstad nog goed. “Times Square was vaak uitgestorven. Hetzelfde gold voor Central Park. Je kon er uren lopen en niemand tegenkomen. Nu voelt New York echt aan als een stad voor New Yorkers.”   

LEES OOK –> Still: prachtig tijdsdocument van New York in lockdown

Toerisme in New York tijdens corona

Als het aan NYC & Company ligt, blijft dat niet lang zo. Het toeristische promotiebureau van de stad kondigde in juli een advertentiecampagne van 30 miljoen dollar aan om toeristen terug te lokken. Voor de pandemie bereikte het toerisme in New York nog een recordhoogte van meer dan 66 miljoen bezoekers. Dat kelderden in 2020 naar 22 miljoen. Dit jaar vinden toeristen langzaam hun weg weer terug, maar hoe graag de rest van de wereld misschien ook naar New York wil, de grenzen van de VS zijn voor het gros van de wereld nog steeds gesloten.  

Ondanks dat toeristen en oud-inwoners volgens Altucher niets hebben om naar terug te keren, zet New York alles op alles om het tegendeel te bewijzen. Met ruim 70 procent van de volwassen inwoners gevaccineerd, zijn door gouverneur Andrew Cuomo per 15 juni alle maatregelen opgeheft. Dat werd gevierd met een vuurwerkshow. Wie nog geen prik heeft gehad, kan er – zonder afspraak of Amerikaans paspoort – een laten zetten. Restaurants en clubs mogen weer tot diep in de nacht open, musea draaien op volle capaciteit en vaccinatiebewijzen of testresultaten zijn vrijwel nergens meer nodig om binnen te komen. Alsof dat nog geen teken van leven genoeg is, is de laatste week van augustus omgedoopt tot feestweek om aan de wereld te laten zien dat New York terug is. 

LEES OOK –> Je kunt nu betaald worden om de toerist uit te hangen in New York

Summer of Love

Wanneer ik de toeristische hotspots laat voor wat het is en me stort op het echte New York – dat wil zeggen, alles lager dan de veertiende straat, daarboven komen ras inwoners liever niet – zie ik dat daar niets aan gelogen is. In Lower Manhattan is de boel springlevend. Je zou bijna zeggen iets te, want in trendy wijken als West Village, SoHo en East Village lukt het nauwelijks om een restaurant of bar binnen te komen zonder reservering. Alles zit continu stampvol. Het is ook hier dat ik zie dat corona niet alleen nadelen bracht voor New York. De openbare wegen en stoepen zijn volgebouwd met overdekte terrassen. Dat werd vorig jaar toegestaan als compensatie voor beperkte binnen capaciteit. Nu is curbside dining zo populair, dat burgemeester De Blasio heeft besloten het voorlopig zo te houden.  

De wereldwijd voorspelde Summer of Love is hier in New York in volle gang. Het startschot daarvan, wat in de Amerikaanse media ook wel de whoring twenties – de hoerige jaren 20, afgeleid van de roerige jaren twintig van de vorige eeuw – wordt genoemd, vond eind juni plaats tijdens Pride Weekend. Voor het eerst sinds de pandemie trekken duizenden feestvierders de straten weer op. Zonder mondkapje, zonder anderhalve meter afstand. Terwijl de zomer in Europa zo goed als geschrapt is, gaat het hier in volle kracht door. De Delta variant laat hier ook van zich horen, maar een nieuwe lockdown staat hier niet ter discussie. De mondkapjes plicht die net is afgeschaft, wordt ook niet heringevoerd. Dat zou volgens gouverneur Cuomo alleen maar afschrikken om te laten vaccineren. Zo struin ik hier zorg- en mondkapjesloos van het ene festivals, naar de andere club, terwijl in Nederland alles wordt geannuleerd.  

Wie in New York is, weet dat de stad absoluut niet dood is. Aan de beademing misschien, maar met een spoedig herstel in het vooruitzicht. Blijvende schade zal er zeker zijn met horeca en winkels die voorgoed de deuren sloten. Maar het einde van de stad? Absoluut niet. Er komt een nieuw New York, en het is misschien anders dan het was, maar New York blijft altijd New York 

/ Tekst: Robyn van Gorsel / Beeld: Unsplash /