Pokémon: Let’s Go, Pikachu! is pure nostalgie mét vernieuwing

Vanaf je eerste stap in Pallet Town weet je: Pokémon: Let’s Go, Pikachu! wordt een blast from the past. We zetten 7 dingen op rij die je meteen herkent als je bent opgegroeid met de Pokémon-games op de GameBoy.

De nieuwe Pokémon-games Pokémon: Let’s Go, Pikachu! en Pokémon: Let’s Go, Eevee! voor de Nintendo Switch bouwen voort op de fundering van Pokémon Yellow, die in Europa in 2000 uitkwam. Het grote verschil tussen de twee games is de Pokémon waarmee je begint.

In de ene is dat Pikachu, in de ander is dat Eevee. Voor de rest zijn ze hetzelfde. Wij speelden de Pikachu-variant en daardoor voelden we ons honderd procent Ash Ketchum. Maar, goed om te weten, alles hieronder geldt dus ook voor de Eevee-versie.

De kaart van Kanto is exact hetzelfde

In Pokémon: Let’s Go heb je geen Google Maps nodig. Jij als doorgewinterde Pokémon-speler kent de kaart van Kanto – ja, zo heet het land waar je doorheen reist – op je duimpje. Goed, nu is alles in kleurrijk 3D in plaats van in platter dan plat zwart-wit. Maar Pallet Town leidt nog altijd naar Pewter City en om vervolgens in Cerulean City te komen, moet je nog steeds door Mt. Moon. En – om het nog herkenbaarder te maken – de route naar Saffron City is geblokkeerd.

De Pokémon muziek is onveranderd

Grote kans dat je een bepaald muziekje in je hoofd hebt als wij zeggen: Pokécenter. Wel nu, al die muziek zit ook weer in Pokémon: Let’s Go, Pikachu! De liedjes van iedere afzonderlijke stad, de deuntjes als je een wilde Pokémon tegenkomt, het triomfantelijke riedeltje als je je vergaarde XP’s in ontvangst mag nemen. We werden er bijna emotioneel van.

Het vechten is nog steeds turn-based

Als je op één van de routes tussen steden een trainer tegen het lijf loopt die wel een gevechtje blieft, weet je al wat je kunt verwachten. Een gevecht dat zich keurig ombeurten uit laat spelen. De één mag een aanval zetten, de ander mag een aanval zetten. Of een item kiezen om te gebruiken, of een andere Pokémon oproepen. Wel nieuw zijn de animaties die je tussendoor ziet. Vroeger zat je minutenlang naar ongeveer hetzelfde schermpje te staren, nu krijg je heldhaftige gevechtsscènes voorgeschoteld.

De trainers die je tegenkomt hebben nog steeds suffe namen

Is het je weleens opgevallen dat trainers in Pokémon altijd een ‘beroep’ of eigenschap voor hun voornaam hebben? Zoals Bugcatcher, Lass, Super Nerd of Team Rocket Grunt. Wel nu, da’s nog steeds zo. Oh, je komt ook nog steeds duizend keer dezelfde trainers tegen, maar dan met andere namen. Want waarom zou je allemaal nieuwe avatars maken voor die personages, toch?

De geluiden die de Pokémon maken zijn onveranderd

Letterlijk de enige Pokémon in Pokémon: Let’s Go, Pikachu! die een verstaanbaar geluid maakt, is Pikachu. De rest van de Pokémon maken gebruik van dezelfde 8 bit lokroepjes die je kent van de Gameboy-klassiekers. Aan de ene kant heerlijke nostalgie, aan de andere kant bloedirritant, want zo mooi waren die geluiden niet.

De puzzels zijn allemaal hetzelfde

Letterlijk, iedere puzzel is een exacte kopie van de puzzels die je vroeger al zo feilloos deed. Om bij Gymleader Lt. Surge te komen, moet je nog steeds twee schakelaars omzetten die zich in prullenbakken bevinden. Om de geesten in de Pokémon Tower in Lavender Town te kunnen zien, moet je nog steeds een Sylph Scope hebben. En om Snorlax wakker te maken, heb je nog steeds een Poké Flute nodig.

Je moet nog steeds badges halen

Ah, de Pokémon League. Met de vier oppermachtige trainers die iedereen ooit in zijn leven wil verslaan. Ook dat is nog steeds het doel. Naast die 151 Pokémon vangen, dat spreekt. Ja, ook in Pokemon: Let’s Go, Pikachu! kun je Mew – Pokémon 151 – vangen. Daarover later meer. Nadat je het complete verhaal hebt doorlopen, kun je het opnemen tegen de Elite Four om jezelf definitief te kronen tot Pokémon Master. Het euforische gevoel dat je ervaart als dat lukt, is onveranderd.

Oké, maar waar zit dan de vernieuwing in Pokémon: Let’s Go?

Die is er, heus. Zo wordt je niet meer overvallen door Pokémon als je door kniehoog gras loopt, maar zie je ze over je scherm lopen. Dat scheelt een hoop gevechtjes met Rattata’s waar je geen zin in hebt. Bovendien is de manier waarop je Pokémon vangt geheel in stijl van Pokémon Go. Je hoeft ze niet meer te verzwakken – of per ongeluk te vermoorden – met je eigen Pokémon, maar gooit lukraak Pokéballs naar ze.

Pikachu kan alles

Daarnaast hoef je eigenschappen als Surf en Cut niet meer te leren aan één van je Pokémon, want Pikachu neemt al deze taken op zich, zonder dat je er één van zijn eigen aanvallen voor op hoeft te offeren. Bovendien vraagt hij aan je of hij deze eigenschap moet inzetten. Scheelt je weer een menuutje doorscrollen.

Bill’s PC is niet meer

Alle Pokémon die je vangt, worden opgeslagen in je Pokémon Box. Ieder moment kun je de zes Pokémon in je aanvalsteam wisselen met Pokémon in je box. Je hoeft dus niet meer naar een Pokécenter om daar Bill’s PC op te starten. Wij waren vroeger altijd Pokémon kwijt in al die mappen van Bill’s PC. Dat is mooi verleden tijd.

Pokémon: Let’s Go, Pikachu! biedt de perfecte mix van nostalgie en vernieuwing. Temeer omdat ‘ie voor je Switch is en je ‘m dus thuis kunt spelen, maar ook onderweg. Toegegeven, de game is mede dankzij alle veranderingen nóg makkelijker geworden dan ‘ie al was. Maar omdat het te leuk is om het avontuur nog een keer te beleven in een nieuwe vorm, zouden we ‘m iedereen aanraden.