Rico Verhoeven en vriendin Jacky na dertien jaar uit elkaar

Helaas is niet alles voor altijd. Rico Verhoeven en zijn vriendin Jacky Duchenne zijn na dertien jaar uit elkaar. Zo’n anderhalf jaar geleden spraken we de kickbokser uitgebreid in JFK Magazine. Het ging in het desbetreffende interview regelmatig over de moeder van zijn drie kinderen.

Waar zeg je ‘nee’ op?

‘Ik zou Expeditie Robinson op dit moment niet doen, omdat dat fysiek en met trainen niet handig zou zijn. Maar ik wil wel graag een keer meedoen. Dat lijkt me top. Een realityding zou ook niet mijn allereerste optie zijn. Een documentaire vind ik een ander verhaal, maar van die realitycamera’s die continu achter je aan zitten…’

Daar zit je vriendin Jacky waarschijnlijk ook niet op te wachten.

Lachend: ‘Nee, nee. Ze vindt al dat mediagebeuren superleuk, maar wel van een afstandje.’

Hoe kijkt ze naar jouw status van BN’er?

‘Ze vindt het soms moeilijk en lastig. Kijk, ik ben nog steeds dezelfde Rico, met het verschil dat ik overal word herkend en mensen steeds met me op de foto willen. Dat is voor mij makkelijker dan voor m’n gezin, want we bijvoorbeeld kunnen niet meer spontaan naar een pretpark.’

Dat had misschien nog wel gekund als jij jezelf niet had neergezet als merk.

Rustig: ‘Dat is zo, maar als je al die dingen wilt doen die ik wil doen, dan is dat iets wat erbij hoort. Als jij zegt: ‘Ik zet mezelf neer als merk omdat ik meer wil doen dan alleen kickboksen’, en je kiest er daarna voor om meer op tv en in de blad en op covers te komen, dan is een gevolg daarvan dat je wordt herkend en mensen enthousiast worden. Dat is een blijk van waardering. Alleen komt het niet altijd uit, natuurlijk.’ 

Met je bekendheid groeit ook het aantal vrouwelijke fans. Wat merk jij daarvan?

‘Op straat merk ik wel dat vrouwen heel enthousiast zijn als ze me zien. En op social media merk ik het ook. Voordat ik bekend was, was 15 procent van mijn volgers vrouw. Nu is dat 40 procent.’

Kom je weleens in de verleiding om iets te doen met die vrouwelijke aandacht?

Wegwuivend gebaar: ‘Nee joh. Ik ben hartstikke gelukkig met mijn mooie gezinnetje. Wat voor mij een belangrijk ding is, is dat ik al elf jaar samen ben met mijn vriendin. In die periode hebben we echt zware dingen meegemaakt. Als je mijn boek hebt gelezen, dan weet je dat ze eigenlijk niet werd geaccepteerd door mijn thuissituatie. Later, toen we al samenwoonden, moesten we ondanks het feit dat ik al professioneel aan het kickboksen was elke week koopjesjagen om de eindjes aan elkaar te knopen. En voordat we onze tweede dochter kregen, hebben we twee keer een miskraam gehad. Dat zijn dingen die je samen bent aangegaan en waardoor je heel hecht bent geworden. Dat weegt voor mij heel zwaar.’

Is het een prettig idee dat jij nog een ‘niemand’ was toen Jacky en jij een relatie kregen?

‘Zeker, zeker.’ 

Wist je meteen: zij is de vrouw van mijn leven?

‘Voordat Jacky en ik samenkwamen, was ik meer van de afwisseling dan van de vaste relaties. Ik was niet per se op zoek, maar ik dacht: ik laat het gewoon op me afkomen. Eigenlijk was ik wel gelijk helemaal hoteldebotel. Ze was sportief, ze was knap en ze sprak op zo’n manier dat ik gelijk voelde dat we op dezelfde lijn zaten. Qua instelling, qua gevoel, qua humor. Dat is nog steeds zo. Het komt vaak voor dat andere mensen niet moeten lachen, maar dat wij enorm om elkaar moeten lachen.’

Achter iedere succesvolle man staat een sterke vrouw, zeggen ze. In hoeverre is Jacky medeverantwoordelijk voor jouw succes?

‘Voor een heel groot deel. Zij is echt een onderdeel van mijn succes. Ze heeft ook veel dingen opgeofferd voor mij. Vlak voordat ik wereldkampioen werd bijvoorbeeld, heb ik haar gevraagd om te stoppen met haar opleiding. Zodat ze onze oudste dochter kon opvangen en ervoor kon zorgen dat het eten klaarstond als ik thuiskwam. Dat klinkt misschien raar, maar dat zijn de kleine dingetjes die net het verschil maken: dat je thuiskomt, je bord met eten kan pakken en daarna gelijk kan rusten.’

Heeft Jacky nooit gezegd: ‘Kies een normaal beroep?

‘Zeker wel. Heel vaak. Dat is ook logisch, want alles leeft en wijkt voor wat ik doe. Daar lijdt de hele gezinssituatie onder.’
(Tekst: Fleur Baxmeier)