Sef over zijn nieuwe album Excusez Moi

Hij beschouwt samenwerkende artiesten als extra instrumenten en kan lang naar dezelfde artiest luisteren, mits er genoeg variatie inzit. Het zijn veelbelovende uitspraken in aanloop naar het nieuwste album van Sef: Excusez Moi, dat 24 maart uitkomt. JFK ging in gesprek met de rapper/artiest over het nieuwe album, De Leven en de verkiezingen in de Tweede Kamer.

Tekst: Victor van den Bergh

Hoe zou jij je album omschrijven?
“Ik wil niet twee keer hetzelfde maken, ben telkens op zoek naar nieuwe inspiratie. Funk, rap, noem het maar op. Het is wel weer kleurrijk. Voor mij zit de uitdaging erin om telkens weer samenhang en cohesie te vinden. Ik word bijvoorbeeld ook meer geïnspireerd door een enkel album. Ik luister zelf graag voor 40 à 60 minuten naar iets wat allemaal uit één hoofd komt. Dan moet er wel sprake zijn van variatie, anders wordt het irritant.

Bij mijn nieuwe album Excusez Moi zitten die irritante momenten er niet in. Ik had van tevoren een plan waarbij ik tien goede liedjes wilde hebben. Ik heb een keuze moeten maken tussen zestien nummers, niet veel meer dan dat. Ben ik daarmee te kritisch? Nee. Als ik veel extra nummers zou maken was dat misschien wel het geval. Ik heb altijd een helder idee van wat ik wil maken en weet ook wanneer dat gelukt is.”

Zijn er samenwerkingen op het album te vinden?
“Jazeker, met Yung Nnelg, Bokoesam, Glen Faria, Dio, Faberyayo en Willem van The Opposites. The usual suspects. Het zijn vooral vrienden met wie ik goed samen kan werken. Ze passen allemaal goed bij mij.”

Waarom heb je er niet voor gekozen om samen te werken met de ‘nieuwe generatie’ rappers als Ronnie Flex, Lil’ Kleine of Broederliefde?
“Ronnie en ik wilden heel graag een plaat maken, maar het kwam er helaas niet van. Maar ik kan ook dingen van een afstandje vet vinden he?! Ik hoef niet per se met iedereen samen te werken. Ik wil niet met artiesten samenwerken om daarmee een nieuw publiek te trekken.”

Zou het je visie niet breder maken?
“Ik denk het niet, want ik vraag artiesten altijd pas in een later stadium. Ik ben eerst zelf op zoek naar de juiste cadans. Dan hoor ik in mijn hoofd Dio er al bij rappen, alsof het een extra instrument of melodielijn is. Hetzelfde geldt voor Bokoesam en Yung Nnelg. Daarom waardeer ik die namen zo erg.”

Zes jaar geleden bracht je het nummer ‘De leven’ uit. Wist je toen al dat het zo’n grote hit zou worden?
“Nee en dat werd het ook niet meteen. In de hoofden van mensen lijkt het alsof het een megahit was, maar dat is niet het geval. Het is nooit veel gedraaid op de radio, maar heeft alsnog een lang leven en een lange adem gehad. Daardoor wordt het steeds groter.”

Wat betekent voor jou ‘De Leven’?
‘Voor mij gaat ‘De Leven’ heel erg over contrasten en tegenstellingen en dat juist die factoren zorgen voor het geheel. Weet je wel, er is geen slecht zonder goed en geen yin zonder yang. En daar gaat het nog steeds over.’

‘Ik hoef niet per se met iedereen samen te werken’

Als je nu aan mensen vraagt wat de leven voor hen betekent, geven ze allemaal een andere invulling. Is daarmee voor jou ‘De Leven’ geslaagd?
“Het is zeker geslaagd! Als je iets uitbrengt is het niet meer van jou en gaat het een eigen leven leiden, letterlijk. Je kunt hopen op succes, maar dromen van zoiets als dat? Nee, dat kun je niet plannen. De kracht van het nummer is dat sommige dingen mensen zelf kunnen invullen. Sommige dingen hoef je niet letterlijk op te schrijven.

Iedereen moet aan een tekst zijn eigen invulling kunnen geven. Ik heb daar zelf lange tijd mee geworsteld om dat soort teksten te schrijven. De eerste keer lukte dat met ‘Wolken’, onder Flinke Namen. Het was een kwestie van niet nadenken en kijken of het klopt. Het is een kwaliteit die je moet ontwikkelen en waarvan je leert om alles op zijn beloop te laten.”

Welke artiest vindt zich volgens jou telkens weer opnieuw uit?
“Ronnie Flex. Hij weet elke keer opnieuw mensen op een andere manier te pakken. Sommige teksten van hem zijn heel erg poëtisch. Het is heel raar dat hij niet meer erkenning voor zijn werk krijgt.”

Wat vind jij tot nu toe van de verkiezingen?
“Weet je, ik vind het een vervelende wedstrijd. Meer dan anders gaat het onder mensen over onderwerpen en als ik kijk naar debatten en campagnes gaat het alleen maar om winnen. Politici zetten hun principes opzij om populaire meningen te verkondigen. Het idee om ook VVD te stemmen, puur om de PVV uit te sluiten is niet doordacht. Zij laten duidelijk zien dat ze het niet erg vinden om standpunten van Wilders over te nemen als ze daardoor meer stemmen krijgen. Het maakt ze niet uit wat, als ze maar een klein stukje van de taart pakken.”

Welke thema’s zijn voor jou deze verkiezingen belangrijk?
“Menselijkheid, dat is een belangrijk thema wat ik mis. Er wordt gesproken over bepaalde mensen alsof ze niet meer zijn dan de som van de groep. Asielzoekers krijgen een stempel alsof die naam ze definieert, terwijl dat slechts een fractie is van wat ze doen. Zij hebben ook een familie en moeten weg uit hun land en ergens anders asiel zoeken.”

Wat vind je van de toon van het debat onder politici?
“We zijn de afgelopen tijd geen hout verder gekomen. Ik word er niet goed van. Dat RTL-debat in Carré was een soort show waar mensen maar mochten schreeuwen. Zelfs de presentator deed er aan mee. Dat is precies de toon van het debat deze verkiezingen: niet luisteren maar roepen. Er wordt niet gecommuniceerd en vals omgegaan met informatie. Het doel van een debat is om verder te komen, maar nu lijkt het alsof het enkel om winnen draait.”