Spyro Reignited Trilogy review: absoluut geen draak van een game

Het leukste draakje van Sony’s PlayStation mag weer los in Spyro Reignited Trilogy. Maar is ‘ie de moeite waard?

Iedere gamer die in de nineties een PlayStation in huis had staan, heeft op z’n minst van Spyro the Dragon gehoord. Je kleine broertje/zusje/neefje/nichtje kent het paarse draakje ook. Van Skylanders. Maar we verplichten je om die titel nu meteen weer uit je geheugen te wissen.

Vergetelheid mag ook worden toegepast op Spyro’s PlayStation 2-debuut en in principe alle games waar de gevleugelde viervoeter daarna in verscheen. Tot nu. Want laten de eerste drie games (lees: de leukste drie games) sinds kort opnieuw in de winkels liggen, verpakt in één bundeltje van plezier. We hebben het over Spyro Reignited Trilogy voor de PlayStation 4 en Xbox One.

Simpelweg een re-release en daarmee een snelle cash grab? Neen. Spyro Reignited Trilogy bestaat uit de geremasterde versies van Spyro the Dragon, Ripto’s Rage! en Year of the Dragon, waar overduidelijk met veel liefde aan is gewerkt.

Spyro Reignited Trilogy in felgekleurd HD

Weet je nog hoe je elke keer dat je een sprongetje verkeerd timede een hartverzakking kreeg, waardoor je bijna een afgrond in stortte? Of hoe je met je zweterige handpalmen je controller (inclusief PlayStation, want kabel) door de huiskamer wilde slingeren, wanneer het verslaan van een eindbaas op het nippertje niet lukte?

Het is nu allemaal opnieuw te beleven in felgekleurd HD. De zoete herinneringen aan je onschuldige kinderjaren schieten in één enerverende scheut weer de synapsen van je brein in. Alsof je gisteren voor het eerst op de knopjes van Spyro mocht drukken.

Disclaimer: als uit de kluiten gewassen kind is het meteen te merken dat de levels helemaal niet zo intimiderend zijn als ze leken in je herinnering. Sterker nog, eigenlijk zijn de meeste maps best wel makkelijk te doorkruisen en totaal niet omvangrijk. Heeft vast iets te maken met het beperkte geheugen van de PlayStation 1.

Niet dat het een reden is om te treuren, want het is juist tof dat er niks aan de originele games veranderd is. Los van de manier waarop ze grafisch je oogballen strelen. Ook de controls voelen als vanouds, misschien zelfs beter. Net zoals de dialogen: die zijn een stuk interessanter geworden om te volgen. De personages in het spel komen veel meer tot leven dan vroeger het geval was.

Nederlandse stemmen in Spyro

Wel is het balen dat een Nederlandse kopie van de game niet op een andere taal kan worden gezet. De originele stemacteur van het draakje, Tom Kenny, heeft voor Spyro Reignited Trilogy namelijk opnieuw zijn zegje gedaan. Die ken je trouwens ook als de stem van SpongeBob SquarePants en van meerdere keelgeluiden uit Adventure Time.

Gelukkig mag je als Nederlandse consument wel meegenieten van de soundtrack. Die is wederom gecomponeerd door Stewart Copeland, het muzikale genie dat ook achter de oorspronkelijke soundtracks van Spyro zat. Zalig detail: in het menu kun je ervoor kiezen om de originele muziek aan te zetten. Nice touch!

Met deze game (of beter gezegd: games) valt niet de draak te steken. Maar wel opnieuw te ontsteken. Spyro Reignited Trilogy is net zo lit als een schattige, doch stoere, nog niet volgroeide paarse draak met een libelle als sidekick.

Met een beetje wilskracht ram je zo door alle levels heen, maar wie voor de volledige 100 procent completion wil gaan, is wel een poosje zoet. Hoewel je vandaag de dag natuurlijk gewoon op het internet kunt spieken waar al die glimmende gems zich bevinden. Man, wat is het leven toch veranderd sinds Spyro voor het eerst uit z’n ei kroop. Maar hij blijft goed, de originele trilogie. Helemaal in z’n nieuwe jasje.

(Tekst: Arjan Stokkers, beeld: Activision)