StukTV geeft YouTube-advies: luister naar de kijker

Als het aan Giel, Thomas en Stefan ligt, dan kan de televisiewereld zich opmaken voor een revolutie. Met StukTV aan het front. Hun motto: luister naar de kijker. Een sleutel tot succes, want met ruim 1,7 miljoen abonnees op hun YouTube-kanaal zijn ze het op één na grootste Nederlandstalige kanaal. ‘De eerste drie jaar leverde het geen cent op, maar zie ons nu.’

Vijf jaar geleden zit Giel de Winter in zijn huis in het Brabantse Uden tv te kijken als hij een openbaring krijgt. Wie bepaalt nu eigenlijk wat hij op tv voorgeschoteld krijgt? En wie zegt dat hij dat dan ook wil zien? Hij slaat aan een googelen en komt erachter dat dat meestal een Grote Zenderbaas is, ergens ver weg, achter een bureau in een Hilversumse kantoortoren. Bovendien vindt hij uit dat de formats die diezelfde baas uitkiest, zelden of nooit getest zijn. En alsnog wordt er veel geld uitgegeven om zo’n programma te maken. In het geval van de NPO zelfs belastinggeld. Aldus Giel. Hij besluit dat het anders moet. Power to the people, om het even plat te stellen. De kijker bepaalt. Het idee StukTV is geboren.

Giel plaatst een vacature op filmvacatures.nl, Thomas van der Vlugt reageert. ‘Onze mooie toyboy,’ verduidelijkt Giel. ‘Hij was meteen al zó anders dan ik, dat ik het direct interessant vond.’ Samen met Thomas zoekt Giel verder naar een derde lid om zijn idee tot volle wassing te laten komen. Tijdens een casting meldt Stefan Jurriëns zich. Giel, knipogend naar Stefan: ‘Hij kwam te laat, uiteraard.’ Stefan blijkt het ontbrekende deel van de StukTV-puzzel. Met zijn drieën gaan ze aan de slag. Eerst nog op hun eigen website Stuk.tv, maar dat leidt al snel tot overbelaste servers en zwarte schermen.

Youtube als redding

YouTube blijkt hun redding. Al hebben de drie heren in het begin totaal niet door wat ze allemaal nog meer kunnen met het videoplatform, naast filmpjes uploaden. Thomas: ‘Ik weet nog dat ik samen met Stefan op een feestje was met alleen maar YouTubers. Mensen hadden het daar over aantallen abonnees op hun kanaal, wij hadden geen idee wat dat inhield! Maar ja, dat was ook in de tijd dat we nog mikten op drieduizend views per maand.’ Giel, lachend: ‘Ongelooflijk hè. En nu zou je gek worden als onze eerstvolgende video maar drieduizend views trekt.’ Thomas: ‘Als dat gebeurt is YouTube kapot.’

Inmiddels kunnen jullie leven van StukTV, maar dat was vroeger een heel ander verhaal. Moesten jullie een lange adem hebben?
Thomas: ‘We hebben altijd het gevoel gehad dat we met iets bezigwaren dat potentie had, ook toen het niks opleverde. Ik heb zelfs gekozen voor een parttimebaan terwijl me een fulltimebaan werd aangeboden, om ook nog tijd over te hebben voor StukTV. Je hebt geen zekerheid of het ooit wat gaat worden en dat is weleens lastig. Zeker als ook je ouders hun zorgen uiten.’

Stefan: ‘We bereikten weinig, er keken niet veel mensen, we verdienden geen geld. Mijn moeder vond al die te gekke dingen die we deden bovendien gevaarlijk en stom. Tot het punt dat ik samen met mijn moeder op het strand zat en ze zei: ‘Ik geef je duizend euro als je er direct mee stopt.’ Ik ben daar niet op ingegaan, ik vond het veel te gruwelijk dat ik kon doen wat ik met StukTV deed.’

Giel: ‘De eerste drie jaar leverde het geen cent op en moesten we het puur op vertrouwen doen, maar zie ons nu. Nu hebben we het allemaal prima voor elkaar. We geloofden er in, we zijn doorgegaan en uiteindelijk hebben we het toch maar even geflikt. Na twee jaar werd het wel steeds moeilijker om van Stefan en Thomas te vragen voor niks te blijven werken. Ik vind het nog steeds knap van ze dat ze hebben volgehouden.’

Hebben jullie het werk voor StukTV vanaf de eerste minuut gezien als een baan?
Giel: ‘Ik wel, vanaf het allereerste begin. Ik wilde van mijn hobby mijn werk maken. Weet je hoeveel mensen denken dat we een luxebaantje hebben waarbij we in de middag een keer op kantoor komen aanwaaien? Zo werkt het niet, wij maken langere dagen dan de meeste anderen. Werkdagen van zestien uur, bijvoorbeeld. We zitten alle drie soms tegen een burn-out aan, maar omdat we dit werk zo leuk vinden, komt die burn-out niet.’

Blijven vernieuwen

Het begon allemaal met het uitvoeren van opdrachten die kijkers bedenken. Inmiddels zitten jullie op opdracht 293. Wordt het nooit een herhaling van zetten?
Giel: ‘Natuurlijk moet je blijven vernieuwen, maar voor onze opdracht-video’s, die we altijd op woensdag online zetten, geldt: never change a winning team. Met dat format zijn we begonnen en ook die video’s stijgen allemaal naar een miljoen views. We vinden het bovendien nog steeds retespannend om stiekem Madame Tussauds in te sluipen, om daar het beeld van Enzo Knol StukTV-merchandise aan te trekken. Op die momenten merk je hoe goed we op elkaar zijn ingespeeld. Zonder dat van tevoren af te spreken leidt Stefan de security af, terwijl Thomas en ik de beelden aankleden.’

Stefan: ‘Dat moeten we tegenwoordig wel vermomd doen. Als we als onszelf naar binnen zouden gaan, dan is er altijd wel iemand die ons ergens van herkent. Die opdrachten worden door onze bekendheid steeds moeilijker om uit te voeren, maar er lukt echt nog heel veel!’
Zijn jullie nooit meer anoniem?
Thomas: ‘Ja, Thomas privé is lastig. Ik vind het juist daarom heerlijk om op zondag te hockeyen. Tussen twintig anderen op het veld tegen een balletje aan slaan en de scheids uitschelden. Dan ben ik even one of the guys in plaats van Thomas van StukTV. Dat is lekker.’

Stefan: ‘Je moet áltijd ‘aan’ staan. Daardoor heb ik oprecht nooit meer zin om naar de supermarkt te gaan. Boodschappen doen is drama, niet meer leuk en totaal anders dan vroeger. Terwijl ik daar net als ieder ander gewoon kom om een broodje te halen.’

Giel: ‘Je voelt inderdaad de ogen in je rug. Tegelijk realiseer je je wel dat je het door die kijkers allemaal voor elkaar hebt gekregen, dus natuurlijk neem je altijd de tijd om even op de foto te gaan met iemand. Part of the job. Ieder nadeel heb zijn voordeel. We hebben het fantastisch, dus ik vind niet dat we mogen klagen.’

Anders dan de mannen van bijvoorbeeld Streetlab zijn jullie geen vrienden van vroeger. Waarom werkt het zo goed tussen jullie?
Giel: ‘Ik vind het heel bijzonder dat wij drie gasten zijn die het toevallig goed kunnen vinden. Het heeft zo moeten zijn. We zijn een hecht clubje, hebben met elkaar maar ook zonder elkaar veel shit meegemaakt en dat maakt de band sterk. De ruzies zijn op één hand te tellen. Wat wel zo is: we zien elkaar iedere dag en praten zoals vrienden dat doen, maar we komen niet op elkaars feestje.’

Thomas: ‘We zijn alle drie totaal anders. Als ik mijn vrienden meeneem, kom ik met drie hockeykakkers aan. Als Giel zijn vrienden meeneemt, zijn het Brabo’s en Stefans vrienden zijn ook weer van een ander kaliber. En toch hebben we chemie. We voelen elkaar precies aan.’

Stefan: ‘We hebben een heel andere manier van denken en daardoor raken we een breed creatief vlak. We zijn een perfecte boyband, eigenlijk. Een per ongeluk bij elkaar geraapte perfecte YouTube-boyband.’

Zouden jullie los van elkaar net zo succesvol kunnen zijn?
Thomas: ‘Ik zie weleens dj’s in hun eentje rondreizen. Best wel saai. Dan ben ik toch blij dat ik die twee mafkezen bij me heb, da’s een stuk gezelliger!’

Giel: ‘We laten elkaar de komende jaren niet los, daarvoor is het nu veel te leuk, maar we doen ondertussen ook onze eigen dingen. Op de achtergrond werken we alle drie aan ons eigen merk, gaan we onze eigen kant op.’

Hebben jullie een ondergrens qua views?
Giel: ‘Natuurlijk en die ondergrens stellen we ieder jaar bij. Ik zou balen als een serie als Jachtseizoen, waarbij een BN’er voor ons op de vlucht slaat en wij ‘m binnen vier uur moeten vinden, niet boven de miljoen per aflevering scoort. Maar ja, John de Mol wordt toch ook gek als hij ineens veel minder kijkers scoort met The Voice?’

Thomas: ‘Als je goed bezig bent, wil je dat wel zo houden. Je grootste angst is dat je het niveau niet meer haalt en dat je succes afdaalt. Je wilt aan de top blijven en dat is keihard werken. Dan blijft het ook leuk. Als je lui wordt en je gaat maar wat aankloten, dan wordt het vanzelf minder leuk. Jezelf blijven uitdagen is de sleutel. Zo is het ook met bijvoorbeeld Jachtseizoen. Elk seizoen en elke aflevering moet nog beter.’

Hoe verdien je aan YouTube?

In hoeverre bepaalt YouTube wat jullie verdienen?
Giel: ‘In feite bepaalt YouTube wat voor reclame er voor je video komt, maar daar heb je als creator ook wel iets over te zeggen. Wil je geen Pampers voor je video? Dan komt er geen Pampers voor je video. Daarbij kun je zelf aangeven of je een reclame van vijf seconden wilt of van dertig. Wij kiezen er bijvoorbeeld altijd voor om onze video’s niet elke drie minuten te onderbreken met reclame. Omdat wij watchtime, de gemiddelde kijktijd per video, ook heel belangrijk vinden. Wij kijken altijd wat de uitstapmomenten zijn, daardoor weten wij wat de kijker wil. Jachtseizoen scoort hoog: 89 procent van de kijkers kijkt de video helemaal af. Bizar! Bij onze opdracht-video’s ligt dat percentage op 63 procent.’

Van reclames voor en tijdens je video alleen kun je natuurlijk niet leven.
‘Giel: Wij leven van onze specials die we op zondag uploaden: video’s die we maken in opdracht van een klant. Daar zijn we ook heel open en eerlijk over, de kijker krijgt altijd een bericht te zien dat het een gesponsorde video is. Waarom zouden we er een geheim van maken dat we geld verdienen? Door die specials kunnen we immers onze woensdagvideo’s blijven maken en ons personeel betalen.’

Willen jullie het grootste Nederlandstalige kanaal worden? Groter dan Enzo Knol?
Stefan: ‘Enzo uploadt twee video’s per dag, wij twee per week. Dat is al een ander niveau. Ook qua kwaliteit, trouwens. Misschien mag ik het niet zeggen, maar ik vind dat onze kwaliteit hoger ligt. Niet alleen ten opzichte van Enzo, maar ook als je kijkt naar de rest van YouTube-Nederland. Wij zijn pioniers in kwaliteit van de programma’s die we uploaden.’

Giel: ‘Wat wij doen is totaal anders dan wat andere YouTubers doen. Enzo loopt altijd abonnees voor op ons, maar wat hij doet is niet wat wij doen. Wij zijn geen vloggers, wij noemen onszelf liever programmamakers. Daarbij gaan we ook niet meer af van onze vaste uploadtijden. Woensdag en zaterdag, 17:00. Met soms een special op zondag. Iedere StukTV-kijker weet dat.’

Grappig, internet is totaal anders dan tv en alsnog programmeren jullie lineair.
Stefan: ‘Ja. Rond 17:00 zitten de kijkers er serieus klaar voor. Met duizenden tegelijk.’

Terwijl jullie miljoenen kijkers scoren, heeft een RTL te kampen met slechtere kijkcijfers. Zelfs Humberto Tan moest het ontgelden.
Thomas: ‘Die man was vorig jaar nog mediaman van het jaar, is iedereen dat alweer vergeten? Het is topsport wat die gozer doet. Humberto moet iedere dag superscherp zijn, hij kan nooit een offday hebben. Probeer onder die druk maar eens relaxt te blijven.’

Giel: ‘Humberto Tan wordt afgestraft op een systeem dat niet meer werkt. Hij wordt afgestraft op tweehonderd mensen in Nederland met een speciaal kastje, die maar net op het juiste moment naar zijn programma moeten kijken. Ik geloof niet in dat kijkcijfersysteem.’

Giel de Winter als baas van RTL

Ineens wordt dan door Adformatie geopperd dat Giel de baas van RTL zou moeten worden, omdat jullie van StukTV snappen hoe het wél moet.
Giel: ‘Dat is toch een grap? Internet en tv zijn twee verschillende dingen, vind ik. Daarbij speelt dit probleem niet alleen bij RTL, maar bij tv in het algemeen. De tv wordt uiteindelijk een scherm waarop je kunt zien wat je maar wilt, wanneer je maar wilt. NPO1 is de enige zender die voor mij nog draait, vanwege hun oudere doelgroep. Ik snap om die reden ook wel dat Omroep MAX nog steeds scoort. Ik kijk er niet naar, maar mijn moeder wel.’

Als alle zenderbazen in één kamertje zouden zitten en jullie zouden ze één tip mogen geven, wat zou die tip zijn?
In koor: ‘Luister naar de kijker!’ Giel vervolgt: ‘Alle zenders hebben kantoren waar producenten programma’s gaan pitchen. De zenderbaas zegt vervolgens: ‘Leuk, gaan we maken.’ Wij testen eerst altijd of iets werkt, voor we er een serie van maken. Dat geldt voor Jachtseizoen en dat geldt voor alle komende series ook. Luister naar de kijker.’

Is StukTV eindig?
Thomas: ‘We hebben er keihard aan gewerkt om geen eendagsvlieg te worden, de volgende stap is dat zo lang mogelijk vasthouden op een kwalitatief goede manier.’

Stefan: ‘De afgelopen vijf jaar hebben we genoeg geïnvesteerd om hier nog wel even mee door te gaan. Ik denk niet dat StukTV binnen nu en een jaar voorbij is.’

Giel: ‘We werken aan een merk: Stuk. StukTV, StukDJ en de Stuk merchandise zijn de uitingen daarvan. Ik hoop dat we een Carlo en Irene-effect kunnen krijgen. Of een Partysquad-effect. Zij zijn al jarenlang een begrip in Nederland, traden al op toen ik vijftien was en zijn nu nog groot. De jeugd die nu StukTV kijkt, kent ons hopelijk over tien jaar nog steeds.’