Het Cartier Tank à Guichets horloge uit 1996 is extreem zeldzaam. Er zijn slechts drie exemplaren wereldwijd, maar dat is niet het enige opvallende en bijzondere aan dit design. Het is gebruikelijk dat wijzers over een wijzerplaat glijden om de tijd op een horloge aan te geven. Maar een design uit de late jaren 1800 veranderde dat allemaal.
De Oostenrijkse ingenieur Josef Pallweber kwam met het het ingenieuze idee om de tijd weer te geven met behulp van bewegende schijven die door aparte openeningen zichtbaar zijn. Deze specifieke complicatie werd in de jaren ’20 gebruikt voor horloges van onder meer IWC, Jaeger-LeCoultre en Patek Philippe. Maar het mooiste voorbeeld is misschien wel de Tank à Guichets van Cartier.
Cartier Tank à Guichets (1996)
Is het dan een digitaal horloge? Nee, het is een mechanisch polshorloge met springuur. Wat is een springuur? Dat is een complicatie die het uur in een apart diafragma of venster weergeeft en onmiddellijk aan de bovenkant van elk uur verandert. Met andere woorden: het systeem van Pallweber.
De vorm van de Tank à Guichets is dan ook een beetje anders dan gebruikelijk. Het model is 24 mm breed bij 35 mm. Het bijzondere design moet je niet verwarren met een Tank Louis. Het is een massief blok metaal en de wijzerplaat is volledig verdwenen. Je kunt de tijd alleen waarnemen door twee kleine openingen: één voor de langzaam bewegende minutenschijf en één voor de urenschijf die elk uur een sprong maakte.
De Tank à Guichets van Cartier was zo’n merkwaardig design dat er nooit meer dan twee dozijn van zijn gemaakt. Het horloge werd gedragen door opmerkelijke individuen, onder meer door jazzicoon Duke Ellington. Maar in 1996 bracht het modehuis het design opnieuw uit, dit keer als driedelige set in platina, geel en roze goud. Van elk metaal zijn slechts drie exemplaren gemaakt, dus negen in totaal. In de fotogalerij hierboven zie je één van de drie roze gouden exemplaren. Je kunt nu een bod doen, het prijskaartje: 149.000 euro.
Reacties