De ongeschreven surf-regels voor beginners

De surfcultuur staat bol van de coole dudes en relaxte vibes. Een imago dat steeds feller schittert in veler ogen. Maar wie het water wil betreden, zal zich eerst moeten bezinnen over de ongeschreven surf-regels. Niks zo gênant als bekend staan als die ene ‘kook’. Een spoedcursus.

Blijf peddelen

Uren op het strand rondhangen en Corona’s drinken, je voelt je al bijna een surfer. Maar je surf-CV moet vooral blinken van de vele doorgebrachte uren in het water, want kunnen surfen is vooral ook veel kunnen multitasken. Dat betekent: de golven kunnen lezen en ze zien aankomen, stevig en snel kunnen peddelen, in balans blijven, op kunnen springen en op je board blijven staan. Timing is everthing. En als beginner leer je dit veelal in de white wash. Niet de meest spannende plek op het toneel, maar wel de beste plek om te beginnen. Al Pacino begon ook niet gelijk op Broadway. Kortom: ken je plek. Check waar de ervaren surfers surfen en waar jij als beginner kunt surfen, adviseert Yannick de Jager, professioneel surfer.

Respecteer de oceaan

Als de golven simpelweg te hoog zijn voor jouw niveau dan breng je niet alleen jezelf maar ook anderen in gevaar. Onderschat nooit de kracht van het water, want de stroming is geniepig en de golven kunnen genadeloos hard toeslaan. Kaspar Hamminga, Nederlands Kampioen en WK-deelnemer: ‘Een ervaren surfer kan met één blik op het water zien wat de stand van zaken is. Maar als je daar niet in thuis bent is het beter om met ervaren surfers mee te gaan of neem eerst een paar surflessen. Wat doe je bijvoorbeeld als je in een sterke stroming terecht komt? Je moet vooral niet in paniek raken. Instinctief wil je dan meteen naar de kant zwemmen, maar dan ga je tegen de stroming in en raak je snel uitgeput. Het beste is je mee te laten drijven zodat je op krachten blijft.’

Gebruik een leash

Niks doet je meer lijken op een kook dan het water betreden zonder leash, een koord om jou met je board te verbinden. Een board dat alle kanten opvliegt en vervolgens tegen je neus aan knalt is ronduit gevaarlijk. Kaspar: ‘Je board dat constant als een ongeleid projectiel door het water drijft, dat wil je niet. Daarnaast is het fijner en veiliger om iets bij je te hebben waar je op kan drijven, bijvoorbeeld wanneer je even op adem wilt komen.’ Zorg dus voordat jij het water induikt dat de leash om de juiste enkel zit. Dat wil zeggen om je achterste voet; ben je goofy (linkerbeen achter) of regular (rechterbeen achter). ‘Je surft altijd met een leash, dit hoort eigenlijk niet eens benoemd te worden,’ lacht Yannick.

Ditch nooit je surfboard

Een surfer is minstens zo voorzichtig met zijn ‘magic carpet’ als met z’n auto. En daar heeft hij alle reden toe. De dingen zijn ontiegelijk kwetsbaar, kunnen behoorlijk duur zijn en het is je visitekaartje. Maar het allerbelangrijkste: het is een one of a kind. Kaspar: ‘Het is een handgemaakt object dus de kans dat je vrijwel dezelfde plank nogmaals kunt kopen is nihil.’ Laat ‘m daarom vooral nergens slingeren. Bovendien zegt je board alles over jouw plek in de rangorde. ‘Hoe korter het board, hoe beter je bent. Het betekent dat je controle hebt over je acties en waarschijnlijk ook nog een hoop tricks kunt.’

Functie boven flashy

Goed, je board is geregeld. Stap twee is je wetsuit. Hoewel de surfwereld inmiddels zo commercieel is als wat, we praten over alles behalve Gucci’s en Prada’s. Want daar kunnen surfers weinig om geven. Het werkt namelijk heel simpel: less is more. En functie gaat boven alles. Yannick: ‘Het is niet cool om te posen met de nieuwste en meest flashy spullen. De meeste surfers dragen gewoon een donker en minimalistisch wetsuit. Ikzelf ook.’ Laat je dus vooral niet verleiden tot de aankoop van de coolste wetsuits, want modeshows lopen doe je maar in je eigen tijd.

Respecteer de line-up

Surfers mogen dan hang loose in het leven staan, in het water gelden er strikte regels. De line-up is een heus hiërarchisch ‘systeem’ – zeg maar gerust een gigantische apenrots – dat reguleert wie welke golf mag pakken. Draag je het plakkaat rookie of ben je op een onbekende surfplek, dan sta je automatisch onderaan de line-up. En dat betekent vooral: bakken respect voor de locals. Yannick: “Locals hebben altijd voorrang, omdat zij degenen zijn die daar wonen en toeleven naar dat ene moment waarop de golven op hun best zijn. Terwijl, als reizigende surfer kom jij daar toevallig even langs. In de praktijk betekent dit: golven laten gaan terwijl je eigenlijk voorrang hebt. Het draait allemaal om respect geven om respect te krijgen. Op sommige spots waar er ‘localisme’ heerst kan het er heel erg heftig aan toe gaan. Tot aan molotovcocktails en banden leksteken aan toe. Of soms sturen ze je gewoon linea recta het water uit als ze je niet kennen. Maar dat is wel héél extreem.” Ook Kaspar kan dit beamen: ‘Het is best raar, maar het is gewoon first come, first serve. Blijf de line-up observeren en verlies tegelijkertijd niet je gretigheid om zoveel mogelijk golven te pakken. Daarvoor ben je toch in het water? En ja, soms word je dan wel eens teruggefloten.’

Vermijd drop-in’s

Wil je een surfer écht het bloed onder de nagels vandaan halen? Dan is dit the way to go. Een drop-in betekent in verkeerstermen blijven doorrijden terwijl je weet dat rechts voorrang heeft. In surfen werkt het precies hetzelfde. Degene die al op de golf zit óf het dichts bij de break zit, krijgt voorrang. Peddel dus niet opeens voor iemand langs, want dit is niet alleen respectloos (het levert vaak serieuze conflicten op tussen surfers), het is ook nog eens heel gevaarlijk. Yannick: ‘Wacht af, toon respect voor de oceaan en de lokale surfers, maar ga er meteen voor als het jouw beurt is.’

De natuur is je klok

Herinneren we ons de cultfilm Point Break uit 1991 nog? Dan weet je ook dat Patrick Swayze onaankondigd staat te springen voor de deur van Keanu Reeves, omdat het water precies op dát moment ‘pumping’ is. De golven roepen, de condities zijn perfect. Dit moet je hart sneller doen kloppen. Wie het échte surfen ambieert, moet net zo flex zijn als onze Ronnie. De natuur laat zich immers niet sturen. ‘Surfen is alles behalve: ‘Ik ga woensdagavond even een potje tennissen en ben een uurtje later weer thuis’,’ aldus Kaspar. ‘Je bent constant op zoek naar die momenten om weer het water in te duiken.’

Geef honderd procent

Wil je een alley-oop maken zoals alleen Filipe Toledo dat kan? Een barrel overmeesteren à la John John Florence? De meesten zouden er een moord voor doen. Een surfer zo effortless zien dansen op zijn board doet je bijna denken dat het allemaal een fluitje van een cent is. Maar het feit dat een surfer die golven juist zo gracieus berijdt wijst op veel oefening, jarenlange ervaring en waarschijnlijk ook een hoop gekneusde lichaamsonderdelen along the way. Kaspar: ‘Surfen is zeker niet voor iedereen weggelegd. Het is vallen en opstaan. Het draait niet alleen om gebalanceerd op je board kunnen staan, je hebt ook met een hele lijst aan externe factoren te maken en die verschillen weer per dag.’ Laat staan het grote beroep dat er wordt gedaan op je fysieke gesteldheid. Je gebruikt rugspieren waar je het bestaan niet van wist, je buikspieren geven honderd procent en je beenspieren raken niet zelden verzuurd. Maar het is allemaal voor één heilig doel: een dopamineshot van heb ik jou daar. Want als je dan eenmaal op zo’n golf staat, dat gevoel is volgens álle surfers magisch. Om de grootste man in het wereldwijde surfcircuit a.k.a. Kelly Slater nog maar te quoten (en dan gelukkig wel in de goede zin van het woord): ‘Surfing is like the maffia. Once you’re in, you’re in. There’s no getting out.’