De wijze levenslessen die je uit je blessures kunt trekken

Geloof me: als fanatiek sporter is niks erger dan geblesseerd zijn. Misschien zelfs erger dan die ene knakker die alleen maar aan het appen is op de bench press of die kerel die je altijd voorziet van ongevraagd trainingsadvies. Blessures zijn kák.

Tom Wanders is personal trainer/online-coach bij zijn eigen bedrijf Strongville Performance en kan ook nog eens een lekker woordje tikken. Check zijn blog op Strongville.nl of beter nog: meld je aan!

Ik kan helaas maar al te goed meepraten over blessureleed. Wijs een willekeurige plek op mijn lichaam aan en ik heb er weleens pijn gehad. Vooral in de jaren dat ik nog wat onwetend was en trainde door middel van trial-and-error, heeft mijn lichaam de nodige klappen opgelopen.

Zo herinner ik me eens een mislukte deadlift van jaren terug. 160 kilo, schoon aan de haak. Op het moment dat de stang de grond verliet, leek mijn rug zowat in tweeën te knappen: *SNAP!*. Het was het begin van maandenlange pijn aan de onderrug. Normaal rechtop zitten lukte me niet meer. Nou ja, dat kon ik maximaal vijf minuten volhouden, waarna moest ik draaien, staan of liggen.

Op het moment zelf lijkt een blessure het meest verschrikkelijke wat je kan overkomen. Jarenlang noeste arbeid lijkt in één klap tenietgedaan te worden. Toch zijn blessures niet alleen maar kommer en kwel. Sterker nog: nu ik terugkijk, hebben blessures me ook iets positiefs opgeleverd – levenslessen die ik voorgoed met me mee tors. Lekker makkelijk praten achteraf, maar here we go!

Je gaat beter naar je lichaam luisteren

Vroeger was het alsof mijn hoofd keurig Nederlands sprak, maar mijn lichaam Chinees lulde. Wanneer mijn onderrug bijvoorbeeld tijdens een squatsessie schreeuwde: ‘????????’ (ZET DIE STANG TERUG!), dan zei mijn hoofd: ‘Hoppakee, nog één rep. Gewoon doen, joh. Lekker slim.’ Dat liep natuurlijk niet altijd goed af. Door mijn blessures herken ik steeds beter de signalen wanneer ik beter even rustig aan kan doen, wat enorm gunstig is gebleken voor mijn trainingen.

Je leert dat langetermijndenken belangrijker is dan kortetermijnresultaat

Voor spiergroei hoef je niet elke set tot spierfalen te grinden en elke training maximaal kapot te gaan. Die laatste oerlelijke herhaling doet echt niets significants voor je spiergroei. Consistent trainen is vele malen belangrijker voor resultaat. Ik besef nu bijvoorbeeld dat ik beter kan stoppen zodra mijn techniek te veel lijdt onder het gewicht. Dan maar wat minder herhalingen.

Je ziet in dat sporten een voorrecht is

Als je denkt dat squatten een hel is, dan heb je nog nooit niet kunnen squatten door blessureleed. Dát is pas een hel. Ik heb ooit maandenlang mijn quads niet kunnen trainen door een jumper’s knee. Je benen zien verschrompelen als een rozijn is vele malen erger dan die paar minuutjes je longen uit je lijf squatten. Het is echt een voorrecht om goed te kunnen bewegen. Blessures doen je dit als geen ander beseffen.

Je leert dat even niet trainen geen barst uit hoeft te maken

Als je na een lange blessure weer opkrabbelt, en je letterlijk ziet dat je er gewoon weer bovenop kunt komen, ontneemt dat een hoop stress in toekomstige periodes waarin je even niet kunt trainen. Dus serieus mensen: chill even als je op vakantie gaat en niet kunt trainen, zeg.

Je leert je trainingsschema perfectioneren

Te weinig trainingsvolume en er gebeurt te weinig met je lichaam. Te veel trainingsvolume en je staat binnen no-time weer in je onderbroek bij de fysio. Daartussen ligt ergens een sweet spot. Een blessure kan je hierin de weg wijzen.

Je wordt opeens creatief

Ik zeg vaak dat verliezers smoesjes bedenken en winnaars oplossingen zoeken. Ben je geblesseerd, wees dan een winnaar en maak van deze periode gebruik maken om nieuwe oefeningen en methodes toe te passen, mits dat kan. Zo heb ik zelf nog nooit zoveel unilaterale beenoefeningen gedaan als in de periode van mijn rugblessure, aangezien deze mijn rug minder belastten dan de meeste bilaterale oefeningen.

Blessures zijn kak

Ik weet niet of dit een wijze levensles is, maar laten we gewoon eerlijk zijn: blessures zijn kak.

Je wil je passie niet laten indammen door pijn. Probeer dit dus te vermijden. Zorg dat je techniek goed is, zorg dat je een uitgebalanceerd trainingsschema heb en zoek desnoods hulp. Blijf pijnvrij, lieve mensen!