
Netflix heeft weer een parel te pakken. Adolescence is niet zomaar een serie; het is een audiovisuele achtbaanrit die je vanaf de eerste seconde vastgrijpt en niet meer loslaat. De serie is geregisseerd door Philip Barantini en geschreven door Stephen Graham en Jack Thorne. Adolescence krijgt een bijna perfecte score van 98 procent op Rotten Tomatoes en wordt alom geprezen als een technisch meesterwerk.
Waarom is iedereen in de ban van Adolescence? Wat maakt deze serie uniek ten opzichte van andere? En waarom raakt de serie een gevoelige snaar in een tijd waarin de ‘manosphere’ steeds invloedrijker wordt? We duiken erin.
Waarom is Adolescence dé serie waar iedereen het over heeft?
Iedere paar jaar komt er een serie voorbij die niet alleen vermaakt, maar ook confronteert en discussie uitlokt. Adolescence is zo’n serie. De vierdelige miniserie vertelt het verhaal van Jamie Miller, een dertienjarige jongen die wordt beschuldigd van de moord op zijn klasgenoot Katie Leonard. Wat volgt is een zenuwslopend drama dat de kijker meesleept in de onzekerheid, angst en maatschappelijke druk rond Jamie en zijn familie.
Lees ook: Mickey 17 sneller online dan verwacht: waar en wanneer kun je de film streamen?
Maar wat de serie echt bijzonder maakt, is de manier waarop het is gefilmd. Elke aflevering is namelijk in één take opgenomen. Dat betekent dat er geen montage is, geen flashbacks, geen tweede kansen voor acteurs of de regisseur. Wat je ziet, is wat er daadwerkelijk gebeurde tijdens de opname. Dit zorgt voor een hyperrealistische, bijna claustrofobische kijkervaring die ongeëvenaard is in de hedendaagse wereld van televisie.
De kracht van one-shots in Adolescence
Regisseur Philip Barantini is geen onbekende als het gaat om lange takes. In zijn eerdere werk, waaronder de film Boiling Point, bewees hij al een meester te zijn in het gebruik van one-shots om spanning en intensiteit op te bouwen. Adolescence tilt dit naar een ongekend niveau Mocht je Boiling Point overigens nog nooit gezien hebben, dan is dat ook zeker een aanrader. Zorg dan wel dat je bloeddruk aan de lage kant is, want deze zal snel toenemen tijdens het kijken van de film.
Dankzij de one-shots krijgt de kijker geen moment om op adem te komen. Je beleeft het verhaal samen met de personages, zonder afleiding of sprongen in de tijd. Dit maakt de impact van elke scène des te groter en voelbaar. Een verspreking of een verkeerde beweging van een acteur? Dan moest de hele aflevering opnieuw worden opgenomen.
Lees ook: Aimee Lou Wood over accenten, tanden en haar rol in The White Lotus
Netflix gaf aan dat sommige afleveringen pas na meer dan tien takes goed genoeg waren. De spanning moet dan ook om te snijden zijn geweest op de set, iets wat je terugziet in de serie. Op het einde van de tweede aflevering werd er zelfs een drone gebruikt in een one shot. Hoe vet is dat?
Andrew Tate, groepsdruk en manosphere
Op het eerste gezicht lijkt Adolescence een standaard misdaaddrama, maar de serie raakt veel dieperliggende thema’s. Een van de belangrijkste onderwerpen is de invloed van online mannengemeenschappen, ook wel bekend als de ‘manosphere’. De hoofdrolspeler Jamie Miller blijkt betrokken te zijn bij online forums waar jonge mannen worden beïnvloed door radicale ideeën over mannelijkheid en vrouwelijkheid.

Hier komt Andrew Tate in beeld. Hoewel Tate zelf geen directe rol speelt in de serie, is zijn invloed onmiskenbaar. De voormalige kickbokser en zelfbenoemde ‘alpha male’ heeft een enorme aanhang opgebouwd onder jonge mannen, en zijn opvattingen over genderrollen en mannelijkheid worden vaak bekritiseerd als toxisch en gevaarlijk. Adolescence laat zien hoe jonge jongens, zoekend naar identiteit en bevestiging, vatbaar kunnen zijn voor deze extreme ideeën, met potentieel desastreuze gevolgen.
Lees ook: Black Mirror seizoen 7 verrast met vervolg op geliefde aflevering ‘USS Callister’
De serie stelt onvermijdelijke vragen: Hoe beïnvloeden online communities jonge mannen? Hoe ver kan groepsdruk gaan? En hoe kunnen ouders en opvoeders ingrijpen voordat het te laat is?
De cast van Adolescence
Een serie als Adolescence werkt niet zonder sterk acteerwerk. De jonge Owen Cooper zet een indrukwekkende acteerprestatie neer als Jamie Miller. Stephen Graham – die tevens mede-bedenker is van de serie – speelt een krachtige rol als de vader van Jamie. Tevens betekent deze serie een reünie tussen Stephen Graham en regisseur Philip Barantini, want Graham speelde de hoofdrol in Boiling Point. Zo wist Graham in ieder geval al hoe het is om te werken met lange takes en one-shots.

Andere opvallende rollen zijn weggelegd voor Christine Tremarco als de moeder van Jamie, Erin Doherty als psycholoog Briony Ariston, Ashley Walters als DI Luke Bascombe en Faye Marsay als DS Misha Frank. Voor hun werk in de stressvolle one-shots verdienen ze absoluut een buiging.
Waar kun je Adolescence kijken?
Alle vier de afleveringen van Adolescence zijn exclusief te zien op Netflix. De serie werd op 13 maart uitgebracht en stond binnen no time bovenaan de lijst van meest bekeken series. Als je op zoek bent naar een serie die niet alleen spannend is, maar ook een belangrijke maatschappelijke boodschap overbrengt, dan is Adolescence een absolute aanrader. Het one-shot concept maakt de kijkervaring intens en meeslepend, en de thema’s rond mannelijkheid en online radicalisering zijn actueler dan ooit.
De serie zet aan tot nadenken over hoe jonge mannen worden gevormd door de digitale wereld en hoe snel een onschuldige zoektocht naar identiteit kan ontsporen. En dat maakt Adolescence niet alleen een indrukwekkend televisiedrama, maar ook een belangrijk gespreksonderwerp dat nog lang zal blijven nazinderen.
Lees ook: Is Zero Day het kijken waard? Netflix-thriller met sterrencast valt tegen
Wil je alvast een voorproefje van de intensiteit van deze serie? Bekijk dan de trailer van Adolescence hieronder en ontvang een glimp van de rauwe emotie en zenuwslopende spanning die je te wachten staat.
Reacties