Eefje de Visser speelt in 2025 haar grootste show ooit in AFAS Live

Op haar nieuwste album Heimwee keert Eefje de Visser terug naar de basis. Naar tastbare klanken, zoals ze het zelf zegt. ‘En naar een album dat één geheel is, en niet een verzameling van wat singles en random tracks. Iedere song heeft voor mij evenveel gewicht.’

Je noemt je plaat daarnaast ook ‘kwetsbaar’. Waar zit hem dat in. ‘Allereerst in de lyrics, daarnaast in de rust die in de songs zit en toch ook in de emotionele lading die dat alles bij elkaar opgeteld met zich meebrengt. Mijn liedjes zijn uit het leven gegrepen, intuïtief en eerlijk. Ik wil dat mensen veel voelen bij mijn muziek, daarom wilde ik dat het een warme, diepgaande plaat werd.’

Eefje de Visser: ‘Zingen is voor mij een uitlaatklep’

Kun je dat verder uitleggen? ‘Heimwee gaat voor mij heel erg over een zoektocht naar waarde. Wat doet er echt toe? Wat hebben we verloren en wat is erbij gekomen? In dat opzicht is het een intense plaat. Het zingen is voor mij een uiting van dingen die wringen, die pijn doen. Zingen is voor mij een uitlaatklep, een vorm van troost en vrijheid en ik leer ook veel uit mijn eigen muziek, alsof het mij iets probeert te vertellen.’

Lees ook: Down the Rabbit Hole maakt eerste namen bekend

En werken de liedjes live een beetje zoals je hoopte? ‘Ik heb écht veel gerepeteerd. Vroeger gebeurde het vaak dat je de nieuwste liedjes pas aan het einde van de tour goed genoeg kon spelen. Dat wil ik niet, dus moet ik vooraf maar mijn meters maken, dat is de enige manier om te groeien. Iedereen in de band is heel perfectionistisch, dus komen we er wel. Tijdens ieder optreden wil ik alle twaalf nieuwe liedjes spelen, vermengd met liedjes van eerdere platen. Ik ben er super trots op, op wat het nu is.’

‘Ik weet zeker dat we ook in zo’n grote zaal een mooi concert neer kunnen zetten’

Op 14 februari 2025 speel je in AFAS Live. Is dat voor jou een ander level? ‘Ja, sowieso, daar passen zo veel mensen in. Sommige luisteraars sturen me een berichtje dat ze bang zijn dat de AFAS te groot voelt. Ik denk daarvan: we zullen het zien, we proberen het gewoon een keer. Mijn carrière speelt zich vooral in Nederland en België af, dan sta je toch iedere keer in dezelfde zalen. En dat is helemaal prima, maar met een show in de AFAS willen we onszelf uitdagen. Ik weet zeker dat we ook in zo’n grote zaal een mooi, persoonlijk concert neer kunnen zetten. Dat heb ik zelf als concertganger ook gezien met optredens van artiesten als Bon Iver en Frank Ocean. Als het in zo’n enorme zaal goed gaat, voelt het samenzijn misschien nog wel veel collectiever.’

Je hebt ook in Duitsland en Zwitserland gespeeld. Vinden ze daar Nederlandstalige muziek ook leuk? ‘Ja joh, er zijn toch ook zat voorbeelden van anderstalige muziek die wij hier heel goed vinden? Kijk naar Sigur Rós of Rosalía. De grap is dat mijn demo’s altijd Engelstalig zijn. Geen echte woorden en zinnen, maar Engelstalige jibberish. Het slaat nergens op, de zinnen die ik maak kunnen niet. En toch werkt het, zelfs als het taalloos is, als alleen de muziek spreekt. Dat vind ik mooi.’

Ondertussen ben je in je privéleven ook druk, is jullie zoontje al een beetje muzikaal? ‘Als ik een bepaalde toonsoort inzet, dan volgt hij wel. Hij zingt soms ook al mijn liedjes mee, al is hij best wel jong. Maar hij wil het liefst ‘I Like to Move It’ van Reel 2 Real horen en meeblèren. En verder is-ie bezig met monstertrucks, haha.’

Blaudzun over nieuwe plaat: ‘Ik maak eigenwijze popmuziek’