Chef’Special-zanger Joshua Nolet is niet langer de rockster die hij vroeger was. Dat komt deels doordat hij nu vader is van Coco (2) en bonuspapa van Sam (7). In het nieuwe nummer van JFK zegt hij: ‘De oude Joshua zou bepaalde stukjes van mijn nieuwe ik best burgerlijk vinden.’
‘Ik ben echt wel veranderd sinds ik vader ben. Tegenwoordig probeer ik om tien uur naar bed te gaan. Vroeger pakte ik gerust om één uur ’s nachts mijn schrijfblok er nog bij. Dan ging ik vervolgens in de open tuindeur sigaretjes roken, een biertje drinken en schrijven.’
Lees meer: JFK 106 met Joshua Nolet ligt nu in de winkel
Joshua Nolet over slechte gewoonten
‘Wat ik vroeger ook deed: als het niet goed ging, vluchtte ik in ongezond gedrag. Dat kon van alles zijn, maar het was vaak drugs. De eerste keer dat ik cocaïne gebruikte, voelde ik: wat is het lekker rustig in mijn hoofd. Wat Ritalin ook met je kan doen als je ADD hebt, zoals ik. Dat je je even kunt focussen op één ding.’
‘Dat cocaïnegebruik liep op een gegeven moment uit de hand en werd een probleem. Sommige mensen zeggen dan: ‘Je bent ziek en voor de rest van je leven ben je een verslaafde.’ Dat is er bij mij nooit ingegaan. Natuurlijk is cocaïne een tyfusdrug waar je van moet wegblijven, maar ik zorg nu goed voor mezelf en hoef niet meer te vluchten in drugs.’
‘Drinken is nooit een issue geweest. Ja, als ik drugs gebruikte, dronk ik veel. Nu kan ik af en toe een avondje alle remmen losgooien zonder dat dat direct problematisch is. Ik leef gezond, maar kies bewust een moment uit waarop ik denk: dit is een goed feest, laten we het nu weer eens doen. Niet meer random: we gaan de kroeg in, we moeten drugs nemen. Die tijd is geweest.’
Moe en brak
‘Ik mis het naar de klote gaan overigens absoluut niet. Net als de aftermath ervan. Dat ik me zo moe en brak voelde en het gevoel had dat ik in standje overleving zat. En dan wel dingen moest doen die ik graag écht goed wilde doen. Maar ik had er eigenlijk de ruimte niet voor. Verschrikkelijk.’
‘Daarom heb ik ook zo van dit opnameproces genoten. Hoe fit ik me voelde en hoeveel aandacht ik had voor de muziek die we aan het maken waren. Dat ik in de vocal booth aan het zingen was en dacht: dit is het nog niet helemaal, maar dat geeft niet. Ik ga even voelen en denken hoe ik het anders wil doen.’
‘Die ruimte en die clarity of mind hebben. Dat was vroeger wel anders. Dan dacht ik: dit is wat ik heb, hier moeten we het mee doen. Beter wordt het niet vandaag. Dat kwam dan door mijn algehele gesteldheid. Of omdat ik gewoon te gehaast was. Te moe en te stressy.’
Lees het volledige interview met Joshua Nolet in JFK 106, hier te bestellen.
Reacties