Review: Final Fantasy VII Remake

Final Fantasy is een naam die al meer dan drie decennia rondzweeft in de game-industrie. De meest recente uitgave is Final Fantasy VII Remake. Het spel ziet er spectaculair uit, maar ben je anno 2020 te laat om in te haken in de reeks? Moet je eerdere delen gespeeld hebben om Final Fantasy VII Remake te waarderen? Wij slingerde het spel aan op de PlayStation 4 om erachter te komen of het een volwaardig spel is, of dat het alleen goed is voor een nostalgisch tripje voor spelers van het eerste uur.

Final Fantasy in het kort

Even wat achtergrondinformatie. De naam Final Fantasy ken je ongetwijfeld, maar wat is het nou precies? Het eerst deel verscheen in 1987 op de NES en was een turn-based RPG, net als Pokémon, bijvoorbeeld. Je loopt rond en raakt in gevechten, waar je om de beurt een aanval mag doen. Dit spel werd door de jaren heen nog eens negen keer uitgebracht, bijvoorbeeld op de PlayStation en de Game Boy Advance. In totaal zijn er vijftien delen Final Fantasy, die zich allemaal in een andere alternatieve realiteit afspelen. De losse games hebben dus niets met elkaar te maken. Sommige delen hebben spin-off dezelfde alternatieve realiteit. Daarnaast zijn er televisieseries en films uitgebracht. Tot zover FF in het kort.

Terug naar de jaren negentig

Final Fantasy VII Remake is een heruitgave van het zevende deel dat uitkwam op de PlayStation in 1997. In 2015 kwam het spel al eerder uit op de PS4, maar dat was niet veel meer dan een opgepoetste versie van het origineel. Final Fantasy VII Remake is een compleet nieuw spel, maar dan met de oorspronkelijke verhaallijn. Om te beginnen ziet het spel er fantastisch uit. De game speelt zich af in Midgar, een stad gebouwd op een grote metalen plaat boven de aarde. Op de grond, in een soort getto, wonen de arbeiders en de armen. Bovenop voelt het als een soort cyberpunk-Parijs en het leven op de grond is omhangen met een soort District 9-sfeertje.

Halve turn-based RPG

Ook is Final Fantasy VII Remake geen turn-based RPG meer, maar het leent wel elementen van de spelstijl van weleer. Net als bij God of War en Star Wars Fallen Order moet je in gevechten slaan (vierkantje, driehoekje), ontwijken (rondje) en blokkeren (R1). Door het vechten loopt een balk vol, waarmee je speciale aanvallen kunt doen. Door op het knopje te drukken verschijnt het menu en kun je een aanval of een spreuk selecteren. Op dat moment valt het spel bijna volledig stil zodat je de tijd hebt om een aanval en een vijand te selecteren. Dit bouwt een soort rust in, en hierdoor voelt het alsnog als een soort turn-based RPG. Dit systeem werkt erg goed, al is het soms wat chaotisch met meerdere vijanden. Het is ook wennen dat het de bedoeling is om klappen te incasseren, net als dat bij een turn-based RPG onvermijdelijk is. Of zijn wij gewoon niet zo goed?

Vrij bewegen door Midgar

Vaak zie je bij spellen van dit genre vaak dat je ook moet klimmen en klauteren. Kijk maar naar de twee eerder genoemde games of Tomb Raider en Assassin’s Creed. Dat is bij Final Fantasy VII Remake niet aan de orde. Springen of behendigheid is geen element van deze game, waarschijnlijk omdat dat bij het origineel ook niet het geval was. Of dat een voor- of nadeel is, moet je voor jezelf beslissen. Wel zit er een stuk free roam in. Tussen de belangrijke missies door kun je vrij Midgar exploreren en queesten doen van burgers in nood. Daarnaast zijn er mogelijkheden om wapens te upgraden, nieuwe aanvallen te verzamelen en bepaalde eigenschappen te versterken, zoals aanval of verdediging.

Eindoordeel

Dan rest nog de vraag: moet je eerdere delen gespeeld hebben om Final Fantasy VII te waarderen? Nee, zeker niet. Het verhaal staat volledig op zichzelf en voorkennis is dus niet nodig. Bovendien is het simpelweg een vermakelijk spel om te spelen. Wel is het een typisch Japans spel. Het verloopt hier en daar wat traag en soms moet je wat knikjes en gegiechel voor lief nemen. Wel zijn we bijzonder jaloers op de fans van het origineel, zij moeten hun ogen uitkijken in het beeldschone Midgar. Final Fantasy VII Remake is een perfect begin voor nieuwkomers van de serie, en voor fans van het eerste uur ongetwijfeld een warm deken van nostalgie om uren in rond de woelen.