Review: WarioWare Get It Together voor de Switch

Het was een mooie traditie. Elk jaar mochten we aan het begin van de zomervakantie een spel uitkiezen voor de Game Boy om achterin de auto te spelen. Hoewel uiteraard een heel aardig gebaar, was het ook een investering van de ouderlijke eenheid, want zo bleef het tenminste rustig. Normaal viel de keuze altijd op een RPG zoals Golden Sun of Pokémon, omdat je hier de meeste uren in kon steken. Om inmiddels vergeten redenen, viel de keuze één zomer plots WarioWare. Een spel dat louter bestond uit minigames. Of eigenlijk zelfs microgames. Het was een risicovolle gok, want als de game tegenviel, dan was het meer dan tien uur uit het raam staren achterin de auto.

Goede herinneringen

Maar gelukkig: WarioWare zorgde op de Game Boy Advance voor uren speelplezier. Op de een of andere manier bleven de minigames, die maar zo’n vijf seconden per stuk duurden, boeiend en afwisselend. Zelfs zonder de multiplayermodus. Dus toen we hoorden dat er een nieuwe WarioWare uitkwam op de Switch, moesten we die uiteraard testen. De nieuwste iteratie in de reeks heet Get it Together en wederom draait het allemaal om minigames van een paar seconden. Is het spel nog steeds zo leuk als we het herinneren?

WarioWare voor de Switch is niet de eerst sinds de GBA

Tussen 2003 en nu zijn er diverse WarioWare-games uitgekomen, maar dit is de eerste die wij spelen sinds de Game Boy meer dan tien jaar geleden de kast in verdween. Het eerste wat opvalt, is dat de stijl ongewijzigd is. De vrolijke en unieke vormgeving voelt gelijk als thuiskomen. Het tweede wat opvalt, nadat het intro voorbij is, is dat de opzet wel iets gewijzigd is. In het eerste spel (en latere uitgaves ook) waren de microgames totaal ongerelateerd aan elkaar. Elke vijf seconden kreeg je iets volledig anders voorgeschoteld.

Elke game heeft nu dezelfde controls

Het grote verschil tussen WarioWare voor de Switch en oudere games, is dat je nu met vaste personages speelt. Voorheen was elke microgame compleet anders, nu zijn de controls bij elke microgame hetzelfde: je beweegt met de pijltjestoetsen en met de A-knop gebruik je de speciale aanval van het karakter. Bij Wario deel je een beuk uit, bij een ander personage gooi je een boemerang en de andere gebruikt weer een jojo.

Voorheen was je de ene keer een papieren vliegtuigje waarmee je een soort Flappy Bird moest spelen, daarna moest je iets op tijd vangen, moest je daarna een kogel stoten, er kwam nog een soort Tetris tussendoor en daarna moest je een vinger op de juiste manier in een neus steken. De vaste personages en de vaste bediening halen een deel van de variatie uit het nieuwe spel, waardoor de herhaling er eerder insluipt. Het wordt al snel wat meer van hetzelfde. De oude formule had wel echt onze voorkeur.

Multiplayer houdt WarioWare interessant

Wat WarioWare voor de Switch wel leuk houdt, is de multiplayer optie. Je kunt met twee personen voor één scherm de game spelen. Daar is het een perfect spel voor. Daarnaast verdient de vormgeving wederom een compliment. Elk level heeft een rits minigames met een eigen, zeer apart vormgegeven thema. Dit soort creativiteit vind je alleen bij Nintendo. Als je de game om nostalgische redenen koop en in je uppie gaat spelen, adviseren we eerst even de demo te downloaden om het te proberen. Als gezelschapsspel is het een fijne om te hebben.