DJ Paul Elstak had zelf nooit voorzien dat hij anno 2019 nog steeds van zijn soort muziek zou kunnen leven. ‘Tóch is het zo gelopen, want niet zo lang geleden had ik twee flinke hits te pakken.’
Studeren
‘Na de middelbare school ben ik aan een rechtenstudie begonnen. Die heb ik maar heel eventjes gevolgd, want toen ik de kans kreeg om vast te gaan draaien, ben ik ermee gestopt. Mijn ouders baalden daar flink van, die waren juist apetrots dat ik op de universiteit zat. Achteraf ben ik blij dat ik destijds mijn hart heb gevolgd, want het had bijna niet beter kunnen uitpakken. Desondanks zou ik iedereen aanraden om gewoon een studie te volgen en die ook af te maken. De kans dat het je lukt is miniem en dan is het toch fijn om ergens op terug te kunnen vallen. Als mijn carrière als dj niet van de grond was gekomen, was ik misschien blijven hangen in de platenzaak waar ik werkte, of zou ik producer zijn geworden. Het was sowieso iets met muziek geworden, dat weet ik zeker.’
Revolutionair
‘Zo rond 1990 begon ik professioneel muziek te maken. Eerst house, daarna gabber en happy hardcore. Dat ik aan het begin stond van een revolutie, realiseerde ik me later pas. Misschien maar goed ook, want als je denkt met iets groots bezig te zijn, maak je alles heel anders mee. Dan zit er meer druk achter en daar had ik gelukkig totaal geen last van. Ik was gewoon lekker aan het klooien met muziek. In geen honderd jaar had ik kunnen voorspellen dat ‘onze’ muziek anno 2019 nog steeds zou bestaan. Tóch is het zo gelopen, want niet zo lang geleden had ik met ‘Engeltje’ en ‘Kind van de Duivel’, samen met rapper Jebroer & Dr. Phunk, nog twee flinke hits te pakken. Voor de rest van dit jaar staan er ook weer een boel mooie dingen op de planning.’
All about the dj
‘Een jaar of dertig geleden zagen de dj-wereld en de uitgaansscene er heel anders uit dan nu. Iedere tent had een eigen dj die elke avond plaatjes draaide voor een vast maandsalaris. Ik deed dat in de in de Rotterdamse discotheek Bluetiek-In. Aan het einde van de avond stond ik met een fles allesreiniger in mijn handen de dj booth schoon te maken voor de volgende dag. Mensen vonden het destijds helemaal niet boeiend wie er draaide, als er maar hits uit de speakers schalden. Hoe anders is dat tegenwoordig! Dj’s gaan van feest naar feest en het publiek komt speciaal voor degene die draait. Oh, en ik hoef ook niet meer zelf schoon te maken naderhand, haha.’
Bullshit
‘Mensen zeggen weleens dat dj zijn tegenwoordig niets meer voorstelt. Dat degene die draait gewoon een vaste mix heeft en maar een beetje staat te springen en zwaaien. Dat vind ik bullshit. Het klopt dat er bij megagrote feesten door de organisatie weleens vooraf om een mix wordt gevraagd, maar dat is omdat het licht op de beat moet worden afgesteld, om zo de beste show voor het publiek te kunnen realiseren. Een pre-mix aanleveren is echt niet makkelijker dan ter plekke mixen, want hoe je het ook bekijkt: je moet ‘m toch zelf in elkaar zetten. Ik vind het juist leuk dat tegenwoordig alles elektronisch is, want in tegenstelling tot draaien met vinyl, kun je met draaien met de computer veel meer een eigen stempel op je muziek drukken. Iedereen kan een hit draaien, maar jouw versie nog beter maken dan het origineel, is altijd weer een uitdaging.’
Altijd onderweg
‘Samenleven met een dj is geen pretje, vraag het maar aan mijn vrouw. Natuurlijk brengt het, zeker als je succesvol bent, geld in het laatje, maar je moet er ook flink wat voor opgeven. Als iemand zijn verjaardag viert, ben ik er eigenlijk nooit bij en een weekendje bankhangen zit er ook niet in. De balans tussen privé en werk vind ik soms best lastig, maar ik denk zeker dat het mogelijk is. Binnenkort ga ik minder draaien en wil ik tenminste één weekend per maand echt vrij zijn. Dan kan ik met die kleine naar een voetbalwedstrijd of met Lego spelen.’
Rotterdam
‘Ik ben geboren in Den Haag, maar heb het grootste gedeelte van mijn leven in Rotterdam doorgebracht. De Erasmusbrug, Ahoy en natuurlijk Feyenoord: ik voel me op en top Rotterdammer. Dat gevoel probeer ik ook mee te geven aan mijn zoontje. Hij heeft zijn eerste Feyenoord-wedstrijd al meegemaakt en is gek op Robin van Persie, haha. Dat Rotterdam trouwens net zo dol is op mij, blijkt wel uit de tentoonstelling Party People, die tot 23 juni te bekijken is in Museum Rotterdam. Aan de hand van foto’s, filmpjes, muziek en attributen word je als bezoeker meegenomen door dertig jaar in de Rotterdamse uitgaansscène. Echt een eer dat ik daarbij hoor!’
(Beeld: Cooper Seykens voor JFK)
Reacties