Hoe de Notre Dame-brand leidde tot een nieuwe traditie op de Olympische Spelen

Na de historische sprint van Femke Bol en het goud voor Nederland op de 4×400 meter gemengde estafette mochten Bol en haar sprintcollega’s Isaya Klein Ikkink, Eugene Omalla en Lieke Klaver de bel luiden in het Stade de France in Parijs. Het luiden van de bel is een traditie geworden tijdens deze Olympische Spelen. Maar wat is het verhaal erachter?

Het begon allemaal tijdens het Rugby Sevens-toernooi. Toen de Franse mannen het goud veroverden in het bijzijn van zo’n 70.000 toeschouwers, luidden zij uit vreugde de bel in het stadion, tot groot genoegen van het publiek. Een mooi en historisch moment. Deze traditie werd vervolgens voortgezet door atleten in de atletiek, maar alleen de gouden medaillewinnaars op de Olympische Spelen krijgen nu de kans om de bel te luiden.

Het verhaal achter de bel op de Olympische Spelen

Als je net een gouden medaille hebt gewonnen en in een staat van euforie verkeert, kunnen we begrijpen dat je graag een bel luidt in een vol stadion. Toch schuilt er meer achter de bel, die inmiddels een prominente rol heeft gekregen tijdens deze Olympische Spelen. Het heeft namelijk te maken met de ramp van de Notre Dame.

Lees ook: De beste viral-momenten van de Olympische Spelen in Parijs

De Notre Dame heeft tien grote kerkklokken. Deze wegen elk zo’n twee tot drie ton. Normaal gesproken luiden de klokken van de Notre Dame elk uur tussen 08:00 en 21:00 uur. Maar sinds de verschrikkelijke brand van april 2019 hebben de klokken slechts tweemaal geluid gemaakt: eenmaal voor de begrafenis van de voormalige Franse president Jacques Chirac en op 15 april 2020 om de eerste verjaardag van de brand te markeren. Maar wat heeft dit dan te maken met de bel op de Olympische Spelen?

Nou, naast de grote hoofdklokken beschikt de Notre Dame ook over kleinere klokken. Deze vind je in de torenspits en in het dak. Deze kleinere klokken van de kathedraal werden vernietigd tijdens de verwoestende brand. De bel die de atleten nu luiden, zal na de Olympische Spelen in de torenspits van de Notre Dame worden opgehangen.

Op deze manier zal de geest van deze Olympische Spelen voortleven in het hart van Parijs, waarbij de bel de overwinning en eenheid van de Spelen symboliseert. Zo kunnen alle winnende atleten straks ook vertellen dat ze een van de klokken van de Notre Dame hebben geluid. Dat is toch een mooie herinnering.