Al Pacino: ‘Hunters doet mij denken aan de old days’

Een Oscarnominatie voor The Irishman en zijn eerste tv-serie op Amazon’s Prime Video, Hunters. Al Pacino heeft na ruim 50 jaar nog niets van zijn drive verloren. JFK sprak met de 79-jarige legende in Londen. Onder ander over het eerste seizoen van de nieuwe serie.

U krijgt elke dag waarschijnlijk een bak met scripts opgestuurd, waarom Hunters?

‘Ik werd gegrepen door de tekst. En dat is waarom het mij altijd gaat. Ja oké, natuurlijk zit er soms een leuke cheque tussen waardoor je een oogje toeknijpt, maar hier waren het de woorden die mij over de streep trokken.’

Behalve de HBO-miniserie Angels in America is dit de eerste keer op tv, waarom nu pas?

‘Er zijn zoveel goede tv-rollen die ik heb laten schieten. Tja, vroeger was het nou eenmaal not done om als filmacteur naar tv te gaan. Ik vind het niet chique om te zeggen welke rollen dat waren, maar dat vind ik nog steeds eeuwig zonde.’

Wat krijg je bij het maken van tv, wat film je niet noodzakelijkerwijs ‘geeft’?

‘Tijd. Of het nu film of tv is, het kost allemaal zoveel tegenwoordig. Dus moet het allemaal snel gedraaid worden. De klok leidt het ambacht tegenwoordig in ons vak. We doen er alles aan om die klok te bestrijden en bij tv heb je in ieder geval de mogelijkheid om je karakter over een langere tijd vorm te geven.’

Hoe ziet u de grens tussen tv en film verdwijnen, met de grote populariteit van streamingdiensten?

‘Het is een heel andere manier van werken. Ik ben nu veel langer met mijn karakter bezig en maak een film van twaalf uur in plaats van twee uur. Dat is een voordeel omdat je in vergelijking met 40 jaar geleden nauwelijks meer de luxe hebt om te repeteren. Ook vind ik het een voordeel dat je heel intens en lang met je medespelers omgaat. Je wordt bijna een soort toneelgezelschap.’

Iets waarmee u veel ervaring heeft.

‘En daarom vond ik Hunters ook zo bevredigend om te maken. Het voelde in die vijf maanden filmen op een gegeven moment als een collectief en zo ben ik begonnen als acteur. Er is niets beter dan een collectief, alleen dan kan je écht iets heel bijzonders neerzetten. In film moet je dat tegenwoordig forceren. Als ik een film maak en een band wil krijgen met de andere acteurs gaan we uit of probeer ik dat we bij elkaar over de vloer komen. Want repeteren is verdwenen. Het is al heel lang niet meer zoals Sidney Lumet en Francis Ford Coppola het deden. Bij Dog Day Afternoon of The Godfather repeteerden we gemakkelijk vier weken voordat de camera draaide.’

Wat is voor u het voordeel van dat repeteren?

‘Je begrijpt je rol beter na repetities en je voelt de ruimte om risico’s te nemen. Nu moet je het meestal zelf uitvinden. The Irishman was een uitzondering, omdat Marty (Scorsese red.) wel veel tijd had en bij Hunters waren de bedenker/schrijver en producent er áltijd bij. Met elke vraag kon ik bij ze terecht. Ik durfde daardoor verder te gaan, omdat ik een soort vangnet had op de achtergrond.’

Uw karakter – Meyer Offerman – heeft twee kanten. Hij zegt dat ‘goed leven de beste wraak is’, maar ook ‘wraak is de beste wraak’. Sprak die tweedeling u aan?

‘Zeer zeker, het liefst speel ik een karakter dat onvoorspelbaar is. Dat je niet altijd weet welke kant hij op zal gaan. Dat gaf Hunters mij. Een heel ongewoon verhaal en Hunters doet mij denken aan de old days. Maar ach, alles doet mij tegenwoordig denken aan de old days, haha. Toen ik in New York theatergroepen zag die het revolutionair aanpakten. Vernieuwend, eclectisch en schokkend. Dat is wat kunst moet zijn.’

Het eerste seizoen van Hunters is nu te zien op Prime Video. Wil je meer Al Pacino? Het complete artikel is verschenen in JFK 82.

(Tekst: Jorrit Niels)