Jarenlang staat het leven van talkshowhost Jeroen Pauw in het leven van televisie. Van 2006 tot 2014 presenteerde hij samen met collega Paul Witteman Paul en Witteman. Daarna ging hij alleen verder met het programma Pauw. Dagelijks weet hij honderdduizenden kijkers aan zich te binden, maar dat is niet zo vanzelfsprekend. In een groot interview met JFK Magazine spreekt de anchorman zich uit over zijn onstuimige jeugd en de kritiek die hij kreeg op het laatste jaar Pauw en Witteman.

Ambitie

Hij staat bekend als een keiharde werker die al op jonge leeftijd lange dagen maakte. Je zou dus denken dat hij die instelling met de paplepel ingegoten kreeg. Niks is minder waar, zo blijkt als hij over zijn familie begint. “Een raar gezin, vind ik nog steeds, ik zal een voorbeeld geven: ik ben begonnen met roken op mijn elfde omdat mijn vader zijn krant omlaag deed en zei: ‘Jongen, steek eens een sigaret aan voor je vader?’ Vanaf dat moment rookte ik. Hij gaf me weleens de autosleutels, lang voor ik een rijbewijs had, zodat ik boodschappen kon gaan doen, en dan zei hij: ‘Doe je wel voorzichtig jongen?’ Wij kregen ook al vanaf ons twaalfde wijn bij het eten, vanuit de gedachte dat je er maar beter vast mee in aanraking kon komen.”

Op jonge leeftijd vertrok hij al uit huis, zo blijkt uit het interview. “Ik ben op mijn zeventiende weggegaan. Ik woonde op een bootje. Op een dag, en dat is zelfs meerdere keren gebeurd, hadden mijn ouders toch besloten dat drank de duivel was, en toch iets teveel een katalysator werd in alle ruzies binnen dat in het slob geraakte huwelijk, en dat alle flessen dus het huis uit moesten. Maar dan gooiden ze al die drank niet weg, daar waren ze dan weer te calvinistisch voor, dus dan kwam mijn moeder naar mijn boot met twee tassen vol jenever, advocaat, sherry en vermouth, kortom alles wat een tiener wenst.”

Kritiek

Hoewel Pauw vele successen kende was er ook geregeld sprake van kritiek. Zo kwamen er veel opmerkingen op het laatste seizoen van Pauw en Witteman. Iets wat hem niet in de koude kleren is gaan zitten. “Veel scribenten vonden het nodig om ons een flinke trap na te geven. Ik vroeg me erg af waar ik dat nou aan had verdiend. Kijk, als Albert Verlinde jarenlang een roddelprogramma presenteert en ineens zelf onderwerp van een roddel wordt, dan snap ik dat er een zeker plezier heerst. Maar wat had ik al die mensen nou helemaal aangedaan? Het heeft bij mij wel tot wat meer afstand en relativering geleid.”

Benieuwd naar het uitgebreide interview met Jeroen Pauw? Het nieuwste JFK Magazine ligt vanaf vandaag in de winkel.

Advertentie

Reacties

Meer
Advertentie