Leven als een koning in Venetië

Uiteraard zijn de gondels en het beroemde San Marcoplein nog altijd de belangrijkste bezienswaardigheden van het schilderachtige Venetië, maar deze hotspot mag je bij je volgende bezoekje aan de Noord-Italiaanse stad niet missen. Ca’ Maria Adele, zonder meer het meest verrassende en luxueuze hotel van de stad. Het hotel, gevestigd in een historisch pand in de rustige wijk Dorsoduro, werd volledig gerestaureerd en vormgegeven door de gebroeders Campa. Alessio Campa werkte geruime tijd in het hogere hotelsegment in Londen en besloot zijn studie hoteldecoratie te gaan combineren met het bieden van hoogstaande service. Die twee elementen zijn in Ca’ Maria Adele feilloos samengesmolten. De zes luxe suites zijn voorzien van ongekende schoonheid en stralen een oase van rust uit in het bij vlagen nogal hectische Venetië. Het interieur wordt door de gebroeders Campa ieder kwartaal aangepast, waardoor ook de meest trouwe gasten iedere keer weer op aangename manier verrast worden. De suites beschikken over een slaap- en een woongedeelte en over een indrukwekkende badkamer met whirlpool. In iedere kamer is de geur van verse bloesem te ruiken en van de mini-bar kan ongelimiteerd gebruik worden gemaakt. Daarnaast kun je via een speciale webcam op het dak het weer en het centrum van Venetië bewonderen en daar je kledingkeuze op aanpassen. Het meest opvallend is de persoonlijke benadering van het hotelpersoneel. Het ontbijt kan op vijf locaties worden geserveerd, op de tijd waarop jij als gast wenst. Wat je wilt eten kun je een dag van te voren invullen op een speciale ontbijtwensenlijst. Zo is het mogelijk om exact om 10.25 uur je warme broodjes en formidabele Italiaanse ham te laten serveren op je privébalkon terwijl je geniet van de Italiaanse zon en het uitzicht op de Santo Spirito basiliek. Na een dagje struinen door de stad wacht iedere gast een drankje en een hapje in de lobby en is een van de broeders altijd wel in voor een praatje. Ca’ Maria Adele is meer dan een hotel, een overnachting voelt als heus sprookje, waarvan je hoopt dat het nooit zal eindigen.

Fotografie: Daniëlle Baas