Pet Shop Boys zijn inspiratiebron voor de nieuwe generatie

Ze waren de sensatie van 1984 maar werden tien jaar later opgeslokt door de grunge en Britpop: Pet Shop Boys. Maar het kan gek lopen. Bands en artiesten zoals Arcade Fire, The Killers en Lady GaGa noemen de twee Britten een grote inspiratiebron. Zanger en frontman Neil Tennant snapt dat wel. ‘Ik ben nu 65 maar in mijn hoofd nog altijd even hip.’ Het nieuwe album Hot Spot is daar klinkklare bewijs van.

Met Hot Spot sluiten jullie  een trilogie met producer Stuart Price af. Je zit wellicht nu al te broeden op een nieuwe richting.

‘Dat klopt. Pet Shop Boys gaan zwalkend door het leven en daar voelen wij ons goed bij. Maar er is altijd focus. Focus op vernieuwing, focus op datgene wat we om ons heen zien. De belabberde situatie van Engeland. Wij beseffen heel goed wat voor rol wij hebben gespeeld in de moderne muziek. Jaren terug deed ik daar nog geringschattend over. We hebben ons nooit laten verleiden om tot het systeem te behoren. We doen niet wat andere grote bands zoals U2 of Coldplay wel doen: Precies de juiste stappen maken. Of we in het verleden werkten met geweldige zangeressen zoals Liza Minelli of Dusty Springfield of een beroep deden op Brandon Flowers van The Killers of een samenwerking aangaan met Lady Gaga of Kylie Minoque. Het ging nooit om effectbejag, altijd om het muzikale resultaat.’

New York was de eerste stad die jullie muziek adopteerde. Nog ver voordat Europa overstag ging.

‘New York is nog altijd mijn stad buiten Londen en Berlijn. Weet je dat de Pet Shop Boys eigenlijk is ontstaan in Amerika? Onze eerste plaat hebben we daar opgenomen. In een piepklein studiootje downtown. De eerste plaat van Madonna was net uit en ik had nog gewoon mijn baan als muziekjournalist. De Amerikaanse muziek was leidend voor ons. Het clubcircuit, de rapartiesten. Ik vind onze eerste hit ‘West End Girls’ ook echt een rapnummer, maar dan gezongen. Weet je dat het eigenlijk de bedoeling was dat ik de tekst pratend zou doen? Ik ben niet echt een zanger. Althans, toen we begonnen was het niet vanzelfsprekend dat ik alles zou zingen. Uiteindelijk hebben we samen met Depeche Mode en Orchestral Manoeuvres in the Dark Europese dansmuziek gecreëerd en daarmee hebben wij weer de rappers van nu beïnvloed. Luister maar eens naar de platen van Kanye West.’

David Bowie heeft eerst op afstand en later in een samenwerking een grote rol gespeeld.

‘Weet je dat Chris en ik bij elkaar zijn gekomen vanwege onze gezamenlijke liefde voor David Bowie? Voor mij begon alles met de plaat Hunky Dory en ook voor Chris. Later hebben we met David samengewerkt en ik was verbaasd door zijn kennis over de muziekontwikkeling. Het bleek al snel dat hij en ik heel veel gemeen hadden. Hij gaf mij een compliment voor de song ‘Being Boring’. Een nummer waar ik nog altijd trots op ben omdat het op elk moment in de afgelopen 35  jaar uit had kunnen komen.’

Hoe kijk je terug op de jaren ’80, een periode dat elke single die jullie uitbrachten een hit werd?

‘Een volslagen gekkenhuis. Vier top vijf hits in een jaar. Ook in Amerika! Het waren de onbezorgde jaren. Tijd speelde geen rol. Pas na mijn veertigste ben ik gaan nadenken over de dood. Maar als ik dan mijn teksten teruglees, heeft het er altijd wel in gezeten. Begrafenissen en de dood zijn altijd dankbare onderwerpen in onze songs geweest. Er was ooit iemand die onze muziek omschreef als ‘disco van de tragiek.’ Ik heb glorieuze momenten in mijn leven gehad maar ik realiseerde mij ook altijd meteen dan het van voorbijgaande aard was. Dat is ook wel typisch Engels. Altijd maar weer die zwarte kant benadrukken.’

Het complete artikel over de Pet Shop Boys verscheen in JFK 82.

(Tekst: Jean-Paul Heck)