Rafael van der Vaart geniet van zijn pensioen als voetballer. Tijd voor een goed gesprek. Over zijn carrière, zijn jeugd en het vaderschap. En over zijn emoties, want die durft hij de vrije loop te laten, vertelt hij in het nieuwe nummer van JFK.

In JFK vertelt Van der Vaart over het moment in De TV Show, waarin hij een traan liet toen hij een fragment van zijn oma onder ogen kreeg. In het fragmentje drukte zijn oma een kleine Rafael op het hart dat hij zich goed moest aankleden, want het was maar koud in Nederland.

‘En ik stond daar te huilen. Dat slaat toch nergens op? Ik heb het ook bij programma’s als Spoorloos, Vermist of All You Need Is Love. Dan huil ik tranen met tuiten. Estavana (Polman, red) begrijpt daar niets van als ze naast me op de bank zit. ‘Ik dacht dat ik met een vent was’, zegt ze dan.’

Op serieuzer vlak kan de oud-profvoetballer ook emotioneel worden. Als het om zijn kinderen gaat, bijvoorbeeld. En dan met name over zijn zoontje Damian, dat hij samen met zijn ex-vrouw Sylvie Meis heeft. ‘Wat ik tot op de dag van vandaag het allermoeilijkst vind, en wat herkenbaar zal zijn voor andere gescheiden ouders, is dat je je kind niet elke dag bij je hebt. Daar kan ik soms echt verdrietig van worden. Je wilt gewoon iedere dag bij ze zijn. Dat gaat helaas niet, al ben ik wel blij met hoe het nu gaat.’

Rafael van der Vaart mist Damian het meest als zijn zoon een voetbalwedstrijd heeft waar Van der Vaart niet bij kan zijn. ‘Of op de verjaardag van zijn zusje waar hij niet bij kan zijn vanwege school en de afstand. Met kerst verdeel je de tijd. Met vakantie: delen. Dat is voor ouders en kinderen echt lastig.’

Je leest het volledige inteview met Rafael van der Vaart in het nieuwe nummer van JFK, nu in de winkel.

(Beeld: Pim Hendriksen voor JFK, styling: Rachel Mailuhu)

Advertentie

Reacties

Meer
Advertentie