Shadow of the Tomb Raider review: Michael Bay met oestrogeen

Over het algemeen heb je twee soorten mensen die games spelen. Mensen die naar de gaafste gameplay op zoek zijn en mensen die meegesleept willen worden in het verhaal.

Als je bij de eerste categorie gamers hoort, is Shadow of the Tomb Raider misschien niet perfect voor jou (lees dan even onze review van Spider-man). Begrijp ons niet verkeerd: het is zeer vermakelijk om op het oog onmogelijke obstakels te trotseren en hordes slechteriken te slim af te zijn in de schaduwen. Maar ten opzichte van het deel ervoor zul je in deze nieuwste Tomb Raider weinig vernieuwing vinden.

Maar zoals gezegd kun je een game ook spelen om de indrukwekkende verhaallijn en mooie graphics. Als je hier naar op zoek bent, hoef je niet verder te kijken.

Dit derde deel in de nieuwe reeks Tomb Raider neemt je mee naar de jungles van Zuid-Amerika. Je bent nog steeds als Lara Croft tegen Trinity aan het knokken om de wereld te redden. Voor minder doen we het ook niet, toch?

Met je trouwe kompaan Jonah, a.k.a. Mister Friendzone, probeer je de boeven steeds een stap voor te zijn, de zon te herstellen en de schaduwen te verdrijven. Lees: als we dit niet doen, gebeuren er allerlei natuurrampen en gaat iedereen kapot dood. Hiervoor zul je kennis maken met de cultuur van de Maya’s en Inca’s en andere onverwachte groeperingen. Maar als we zeggen wie dat zijn, spoilen we het verhaal te veel.

Al vanaf de eerste momenten word je ondergedompeld in een flinke dosis sfeer. Of je nu in de donkere jungle loopt, in een dorpje tijdens Dag van de Doden of in een grot aan het klimmen bent, je waant je elk moment in een blockbuster. En net als in een Hollywood-film is er aan actie ook geen gebrek. Als Michael Bay games regisseerde, was hij de aangewezen persoon geweest. Er is, soms letterlijk, een overvloed aan geweld, explosies en algehele verwoesting.

Maar als je – net als wij – in een rechte lijn door het verhaal heen banjert, vergeet dan ook niet om af en toe even om je heen te kijken en de gigantische ruïnes te bewonderen. Dit geeft nog nét even die extra dimensie aan het spel, waardoor je weer weet waarom je met je pinpas hebt geslingerd om Shadow of the Tomb Raider te bemachtigen.