Waarom zeilen een échte mannensport is

Zeilen en JFK. Een prima combinatie, zou je zeggen. Maar op de een of andere manier blijft de keiharde mannensport een beetje onderbelicht. Voor Gaastra een reden om JFK mee te vragen naar één van de meest prestigieuze zeilwedstrijden op de Europese: de Copa del Rey. Met als uitvalsbasis het mooie Mallorca.

Denk honderdtwintig boten, vijftienhonderd zeilers, verdeeld over diverse klassen. Waarvan de 52 Super Series de meest extreme is. Om nog even wat meer cijfers te noemen: een boot binnen de TP52-klasse – totaal gestript van alle comfort in verband met gewichtsbesparing – doet zo’n zes miljoen euro. Hij wordt bevaren door een twaalfkoppige crew. Wil je meedoen aan de Copa del Rey? Het inschrijfgeld gaat van driehonderdduizend euro tot een half miljoen.

Koninklijk tintje

Het verzamelpunt van al dit zeilgeweld is de Real Club Náutico de Palma de Mallorca. Ofwel. de koninklijke zeilclub. Een plaats die normaliter hermetisch is afgesloten voor het plebs – lees: wij gewone stervelingen. Dat mogen de leden ook wel een beetje eisen, een lidmaatschap kost hen namelijk tienduizend euro per jaar. Gelukkig voor ons is Gaastra sinds 2009 de grote sponsor van de club tijdens dit soort evenementen en krijgen wij een exclusief kijkje in het hart van de professionele zeilerij.

Bij aankomst wordt het koninklijke tintje nog even extra bevestigd. We worden namelijk bijna omver gelopen door Felipe, de koning van Spanje himself. Hij blijkt mee te varen in de TP52-klasse, met een boot die genoemd is naar zijn moeder Sophia, maar dan achterstevoren. Juist, Aifos. Onder het toeziend oog van het complete Spaanse medialandschap – en ondergetekende – gaat de vorst aan boord van zijn ultrasnelle lichtgewicht zeilschip. Om uiteindelijk geen topprestatie neer te zetten, maar dat terzijde.

Wim-Lex

Waar kunnen we de hoofdrace beter bekijken dan vanaf het water? Om die reden heeft Gaastra een bootje geregeld, zodat we er met ons neus bovenop zitten. Ofja, bootje is misschien een beetje denigrerend. Het is namelijk een behoorlijke Wajer Osprey 38. Zo eentje die onze eigen Wim-Lex ook een tijdje in zijn bezit had. Twee 435 pk sterke motoren zorgen voor een topsnelheid van zo’n 45 knopen (net geen 90 kilometer per uur). En die geluidsinstallatie van 1000 watt zorgt ook wel voor het nodige onboard vermaak.

Gaastra sponsort een van de boten die meevaart. Dus automatisch zijn we een beetje voor ‘onze Gaastra-boot’. De start van de race is een magisch moment. Alle teams liggen op één lijn en passeren precies tegelijk de startboei. Vanaf dan is het voor de leek wat rommelig. Vooral omdat, anders dan met races over de weg, ieder team zijn eigen ideale lijn bepaalt naar de volgende boei, afhankelijk van de wind. We zien het Gaastra-schip richting kopgroep sprinten, om daar de rest van de race niet meer weg te gaan.

Overstag

De zeilschepen hangen schuin in de vrij krachtige wind. Om tegenwicht te bieden hangen de verschillende crews aan de andere kant van de schepen buiten boord. Verandert het schip van richting en kantelt het schip de andere kant op, rennen alle leden van een crew halsoverkop over het dek om zo snel mogelijk de gewichtsverdeling weer gelijk te trekken. Het mooiste moment is wanneer de zeilen gewisseld worden. Van normaal zeil naar ‘spinnaker’ bijvoorbeeld. Bizar hoe razendsnel die wissels met die enorme lappen stof gaan. Overal aan boord zien we kleine mannetjes noest draaien aan lieren en rennen over het dek. Wát een vermoeiende toestand, zo’n zeilrace.

Niet gek dus dat de heren na een paar uur zware zeilarbeid totaal afgepeigerd terugkeren naar de zeilclub. Om daar de overwinning van de etappe van de dag te vieren. Of het verlies weg te drinken. Team Gaastra heeft goed gescoord. Dankzij het resultaat van vandaag voeren ze het klassement aan. En, zo leert een paar dagen na thuiskomst, die positie hebben ze behouden. Team Quantum, zoals het team op de door Gaastra gesponsorde boot eigenlijk heet, pakt de winst binnen de koningsrace.