Wopke Hoekstra: ‘Het leven loopt toch altijd anders dan je denkt’

Een paar maanden geleden werd hij nog enthousiast binnengehaald als dé nieuwe man van het CDA, maar de stemming is een dag na de verkiezingen toch minder positief. De partij zakt – volgens de laatste prognose – naar vijftien zetels en is daarmee de vierde partij van Nederland. JFK sprak Wopke Hoekstra eind vorig jaar over zijn werk, maar ook juist over de zaken daarbuiten. Een kleine greep uit het interview van een paar maanden geleden.

Waar haal jij je kick op werkgebied uit?

‘Ik vind het leuk om te knutselen, dingen voor elkaar te krijgen. Om ervoor te zorgen dat een probleem dat op je bureau ligt zo goed mogelijk wordt opgelost. Soms lukt dat goed, soms minder. De laatste tijd gaat dat vaak over de steunpakketten voor de economie, maar het kan ook gaan over een ander probleem op het gebied van de rijksbegroting. Of over staatsdeelnemingen, zoals Schiphol of KLM. Ik vind het ontzettend leuk om me daar met een groepje mensen, hier van het ministerie of het kabinet over te buigen en resultaten te boeken. Dat geeft enorm veel voldoening.’

Steek jij wel eens een sigaar op om te ontspannen of schenk je een goeie bel whisky in na een lange dag?

‘Ik ben jaren geleden gestopt met roken en was ook eigenlijk nooit een echte roker. Maar als Liselot en ik op vrijdag- of zaterdagavond samen thuis zijn, dan gaat er zeker een fles wijn open of komt er bier op tafel. Buiten coronatijd vinden we het ook ontzettend leuk om minstens eens in de twee weken met z’n tweetjes op pad te gaan: ’s avonds samen sporten of wat eten in Amsterdam. Als ik met Liselot in Amsterdam zit te eten of in Utrecht in een kroeg sta, dan word ik even uit die Haagse bubbel gehaald. Dat is ontzettend belangrijk.’

Kun je nog gewoon in een kroeg staan zonder dat mensen je aanspreken?

‘Ik word natuurlijk vaak herkend door mensen. Dan zeggen ze ‘hallo’ of vinden ze het leuk om met me op de foto te gaan. De manier waarop mensen me aanspreken, is bijna zonder uitzondering ontzettend hartelijk. Wat ik altijd ontwapenend vind, is als ik in de supermarkt door oudere dames word benaderd die zeggen dat ik wel voldoende tijd moet maken voor mijn kinderen of aan mijn slaap moet denken. Dat is heel caring.’

Ivo Niehe was laatst bij je thuis om je een aflevering lang in de schijnwerpers te zetten. Geniet je van die aandacht?

‘Vroeger dacht ik dat politiek alleen over de inhoud ging. Vandaag de dag denk ik dat politiek een combinatie is van inhoud, proces en – enorm belangrijk in politiek – communicatie. Je komt er niet met alleen maar aandacht voor inhoud en proces, communicatie is essentieel. En natuurlijk zijn er vrijwel geen politici vrij van ijdelheid, ik ook niet. Tegelijkertijd probeer ik wel te kijken wat functioneel is en wat niet.’

Vond je het vleiend dat het blad LINDA. je bestempelde als ‘slimme en sexy politicus’?

‘Dat soort dingen zijn eerder complimenteus dan het tegenovergestelde, maar je moet dat in je eigen hoofd vervolgens niet te groot maken. Dat geldt ook voor kritiek, zeker in mijn baan. Ik vind dat je wel altijd je eigen tegenspraak moet blijven organiseren, want er komt zo veel op je af. Met die tegenspraak kun je je voordeel meedoen, in de zin dat je er beter van kan worden. Maar net zoals je niet elke keer in de put moet raken als er in de krant iets lelijks over je staat, moet je je ook niet laten meesleuren door het predicaat ‘slim en sexy’. Het is natuurlijk leuk, maar volgende maand is er weer een nieuwe LINDA. en publicitair kan het elk moment omslaan. Je moet dingen niet groter maken dan ze zijn.’

Stel: we komen over een jaar of tien bij je terug. Waar hoop je dan te staan?

‘Dat is lastig om te zeggen, ik denk dat het leven vol verrassingen zit. Toen ik bij Shell ging werken, dacht ik: daar blijf ik misschien wel een langere tijd, maar na drie jaar was ik alweer vertrokken. Bij McKinsey was het mijn plan om er twee of drie jaar te werken, maar daar zat ik na tien jaar nog steeds. De Eerste Kamer is geen plek waar je als dertiger bij je volle verstand van denkt: daar wil ik op korte termijn zitten, maar dat heb ik als buitengewoon leuk en eervol ervaren. Waarmee ik maar wil zeggen: het leven loopt toch altijd anders dan je denkt. Mijn toekomst kan in de politiek zijn, maar ook in het bedrijfsleven.’

‘Wat zeker is, is dat ik in mijn baan of daarnaast altijd dingen zal blijven doen met een maatschappelijke dimensie. In de eerste plaats zijn we allemaal verantwoordelijk voor ons eigen leven, de zorg voor onszelf, onze partner, ons gezin en brood op de plank, maar ik vind het ontzettend belangrijk dat wie dat kan ook verantwoordelijkheid neemt voor iets groters. Dat kan het bestuur van de sportvereniging zijn of vrijwilligerswerk, dat moet iedereen voor zichzelf kiezen, maar ik denk dat iedereen er beter van wordt als we onze handen ineenslaan voor wat ons samen bindt.’

Meer weten? Het complete interview met Wopke Hoekstra lees je in JFK 86. Je bestelt ‘m nu makkelijk online.

(Interview: Fleur Baxmeier / Fotografie: Ruud Janssen)