Je kunt journalist en schrijver Yvo van Regteren Altena kennen van zijn werk voor media als NRC, Elle of Quote, zijn parfumlijn YVRA, of van zijn meningen in de succesvolle podcast De Snobcast. In de rubriek JFK Mannen vragen we hem het spreekwoordelijke hemd van het lijf, op basis van verschillende thema’s.
Materiële wensen
‘Ik leef al vanaf zuigeling boven mijn stand. Als mijn vader een simpele Philips-pickup had, wilde ik er één van Bang en Olufsen. En als tiener al droeg ik liever kasjmier dan terlenka. Die hoge materiële wensen zorgden ervoor dat ik al vroeg baantjes had. Al waren de wensen vaak hoger dan een tienersalaris kon bekostigen. Mijn eerste baantje – ik was een jaar of vijftien – was bij Wijnkoperij Ockhuysen in Haarlem. Zoek maar op, bestaat nog steeds. Ik vulde wijnkistjes voor kerstpakketten en smeerde klanten wijn aan. Daar heb ik de verslaving van wijn ontdekt. Er zijn naardere baantjes te verzinnen, lijkt mij.’
Van adel
‘Mijn achternaam doet misschien anders vermoeden, maar ik ben niet van adel, al hou ik dat zorgvuldig geheim. Sommigen maken er hun levenswerk van om toch dat predikaat te krijgen, maar die zucht heb ik nooit gehad. Ik voel me wel vertrouwd met mensen van adel en heb een tijdlang onder een baron gewoond. Zonder ooit over zijn titel te spreken, overigens. Het is hem wel een keer van pas gekomen: zijn titel stond ook op zijn bankpas. Toen die een keer werd gestolen, viel de dief door de mand omdat hij bepaald niet het voorkomen van een baron had.’
Neusje
‘Vroeger wilde ik parfumeur worden, ik ben namelijk altijd al gepassioneerd geweest over geuren en kon vroeger iedere geur die er was wel herkennen. Sauvage van Dior, Acqua di Parma, Vetiver van Guerlain. Uiteindelijk heb ik mijn eigen parfumlabel gaan ontwikkelen, YVRA 1958. Een hobby waar ontzettend veel bloed, zweet en tranen in zit, maar die weinig geld oplevert. Het geeft me een kick om een nieuwe geur te ontwikkelen, zeker als die uiteindelijk in een fles zit. Dat is voor mij – denk ik – vergelijkbaar met een shot heroïne. Krijg zo’n parfum maar eens uit je hoofd en in een fles.’
Snobisme
‘Voor mijn beroep moet ik een tikje snobistisch zijn en dat is echt een ambacht. Je moet erg je best doen met maatschoenen, op maat gemaakte jasjes, noem maar op. Dat is keihard werken. En laat keihard werken nou net iets zijn wat snobs niet als prioriteit hebben. Mensen denken vaak dat je in het echte leven bent waarover jd schrijft. Dat is niet zo, ik speel gewoon graag een beetje de snob, maar zit in werkelijkheid negentig procent van de tijd in jeans achter de computer. Vooruit, met daarop een maathemd uit Italië. Ik vind het leuk om me bezig te houden met de honger naar het verwende, het extravagante.’
Muizenholletje
‘Samen met Jort Kelder maak ik de Snobcast. Een podcast waarin we samen duiken in het ultraverwende, die tot stand is gekomen dankzij Sander Schimmelpenninck. Ik was ooit te gast in zijn Zelfspotcast en na afloop zei hij: jij hebt zo veel verhalen, je zou je eigen Snobcast moeten starten. Zoiets was er nog niet, mensen en media zijn tegenwoordig veel te bang dat iets niet woke genoeg is, niet CO2-vriendelijk genoeg en bovendien te verwend. Maar daar is wel publiek voor. Wij hebben dat muizenholletje nu gevonden.’
Rappen over Balenciaga’s
‘Jort en ik wilden onze helden bespreken, maar besloten al snel dat het suf zou worden als wij als twee grijze mannen zouden gaan verhalen over mensen die al een eeuw dood zijn. Dus zijn we gaan kijken naar een manier waarop we een jongere generatie zouden kunnen aanspreken. Dat doen we nu door naar raps te luisteren en echt te proberen die te begrijpen. Ik ben zelf meer van Rachmaninoff en Bach, dus dit was een totaal nieuwe wereld. Een interessante bovendien en ik moet zeggen, ik vind die muziek qua rijm en ritme opvallend knap gemaakt. Ik zou willen dat ik zelf zou kunnen rappen. Het grappige is: die rappers zijn in zekere zin ook snobs. Zij moeten allemaal dure auto’s, vrouwen, veel champagne en Balenciaga-sneakers.’
Reacties