JFK Column van Marcel Langedijk: ‘ik ben geen rockster’

JFK’s column van Marcel Langedijk, die vele nummers opsierde met zijn smakelijke anekdotes.

We moeten het hebben over koken. Want dat is nogal een dingetje, de laatste jaren. Iedereen doet het, zeker als je in Instagram of Facebook gelooft. Chefs zijn rocksterren en wij, de gewone mens, spiegelen ons nu eenmaal graag aan rocksterren. Al is het maar een beetje, stiekem, als niemand kijkt.

We doen allemaal wel eens alsof we Jay-Z zijn, in de file. Inclusief ingewikkelde handgebaren. We doen ’s avonds met de gordijnen dicht de armen heel moeilijk omhoog, net als die ene dj. De kat is je publiek en kijkt je meewarig aan, maar dat geeft niks. Fuck die kat.

We zingen als Ed Sheeran – als we alleen thuis zijn en op het toilet zitten. Als niemand het hoort, dus. Want we zijn Ed niet, net zoals we niet in de buurt komen van Jay-Z en die ene dj. En godzijdank weten we dat van onszelf.

Maar nu chefs ook rocksterren zijn, komt het rocksterschap ineens een stuk dichterbij. Want iedereen kan koken, vinden we. Zeker met die handige pakketten van de supermarkt, waarbij je alleen nog vlees hoeft toe te voegen. Toefje koriander eroverheen, craftbiertje met dubbelgedraaide hop erbij en voilá: #rockstar.

En hamburgers, ja, wacht, die zijn ook heel trendgevoelig, toch, momenteel? Op naar de slager. Daar liggen ze. Zes euro per stuk, want van een dagelijks door zo’n kreupele Japanse boer anaal gemasseerde koe. En je hoeft ze alleen nog maar te grillen – bakken is zó 1980 – dus het mag wat kosten. Lapje ecologische sla erop, een drie-euro-per-stuk-tomaatje van Marqt, vier reepjes designaugurk, toefje biologische mayonaise-op-ambachtelijke-wijze, kloddertje Heinz en daar is ‘ie: #burgertimebitches #awesome #foodporn #rockstar.

Over dat grillen, trouwens, dat doe je natuurlijk in heel moeilijke pannen waarvan je er bovendien heel veel hebt. Spullen zijn belangrijk. Spullen zijn als de auto’s van Jay-Z: daar moet je er veel van hebben. Gadgets heten ze, in dit geval, zelfs als het om een lepel of een kaasschaaf gaat. Je gebruikt uiteraard gadgets die de échte chefs ook gebruiken. Je bent niet gek, namelijk. En omdat echte chefs ook de beschikking hebben over een riante keuken met zeven ovens en een sousvide-apparaat (google maar) heb jij die ook. Kost een paar centen, maar wat boeit dat als het je een stapje dichter bij het rocksterrenbestaan brengt. En hoe baggervet is het als je bezoek stijl achterover slaat van je nieuwe keuken. Hashtags galore! #supervettecookingunit #awesome #foodporn #cool #ROCKSTAR.

Ik word daar wel eens moe van.

Nog niet zo heel lang geleden ging je eten bij vrienden en dat betekende dan dat er een zak Croky Bolognese op tafel kwam, alsmede wat hete nootjes. Soms in schaaltjes, vaker gewoon in de zakken. Voor de vorm werd er een kom soep aangeboden en – als het echt gezellig was – jankte de gastheer wat kipkluifjes in de oven. Voor de rest werd er vooral gedronken. Gewoon: pils. Of wijn van een acceptabele kwaliteit. Daar werd verder niet over gepraat en zeker niet over gepost.

Je had gewoon een leuke avond en ach, kijk, David is dronken en het is twee uur, je moest maar eens naar huis. Misschien reed je nog even langs de kwaletaria voor een broodje ellende en daarna ging je slapen. Zonder je likes te tellen, want daar was je iets te dronken voor en je wist ook zonder het duimpje van een foodie wel dat het gezellig was geweest.

Ik ben dol op lekker eten, ik kan ook best een beetje koken, maar ik ben geen chef en zeker geen rockster. En de meeste van jullie ook niet. #sorry

Marcel Langedijk is journalist, getrouwd met Carlijn en vader van Sammie. En een man met smaak en stijl.