Zo sexy zag je actrice Toprak Yalçiner nog nooit

Semi-bloot op de foto gaan was al jaren een bucketlistdingetje, vertelt actrice Toprak Yalçiner. Hoppa, die kan ze afvinken. Maar waarom heeft ze zo lang gewacht? ‘Ik ben eindelijk tevreden met mijn lijf, alles is in balans. Het was nu of nooit, voor je het weet is dit moment voorbij. Vroeger was ik meer bezig met hoe mensen op iets zouden kunnen reageren. Dat heb ik losgelaten. Ik ben zelfverzekerder, waardoor ik dit soort keuzes durf te maken. Ergens ben ik over een grens gegaan, maar ik voel me zekerder bij die grens. Vorig jaar had ik dit niet gedaan.’

Het grappige is dat Toprak Yalçiner jaren geleden voor haar allereerste shoot ooit – in bikini – keihard had getraind, maar voor de ‘semi-naaktshoot’ in JFK niks heeft gelaten. ‘Destijds dacht ik dat ik in topvorm moest zijn en daarna ben ik doorgeslagen in sporten en extreem gezond leven. Tot ik er na vijf jaar achter kwam dat zo extreem niet hoefde. Voor deze fotoserie heb ik niks uit mijn dieet geschrapt, ik ben het weekend ervoor gewoon gaan stappen, dat heb ik mezelf niet ontnomen. Geluk is het belangrijkste, en als ik gelukkig word van die ene borrel, dan neem ik die gewoon.’

Je doet aan bikram yoga. Da’s toch keihard kapotgaan in een moeilijke houding in een veel te hete ruimte?

Voor veel mensen is dat inderdaad kapotgaan, voor mij is het een rustmoment in onmogelijke posities. Toen ik 19 was, liep ik voor het eerst bij de bikram naar binnen en sindsdien ben ik het altijd blijven doen. Minimaal één keer per maand.

Het werpt zijn vruchten af, want op toonaangevende sites als Mokkels.nl scoor je bijzonder hoog.

Meen je dat serieus? Oh my god! Ik dacht dat ik daar vooral populair op was in mijn tijd bij Goede Tijden, Slechte Tijden. Het maakt niet uit of je daar twee jaar in gespeeld hebt of een uur, je staat op Mokkels. Dat hele woord ‘mokkel’ ook, haha.

Dat zal met deze shoot ook wel gebeuren. Wat vind je vriend Mats eigenlijk van de foto’s?

Mijn vriend is mijn aanmoediger, hij vindt mij de mooiste vrouw ter wereld. Ik heb het vooraf met hem besproken, hij zei: ‘Stop met nadenken, het komt goed.’ Als ik die steun van m’n man voel, heb ik het gevoel dat mij niks kan overkomen. Hij was ook even bij de shoot aanwezig, maar ik heb hem gevraagd snel weg te gaan. Het werd ineens wel heel persoonlijk, dat wil ik toch meer tussen hem en mij houden.

Inmiddels ben je ruim twee jaar samen met Mats. Heb je voor hem een losbandige periode gehad?

Voor deze relatie was ik vooral bang. Voor mannen en aandacht. Daten was voor mij vroeger een soort toets waarvoor ik moest slagen. Ik was vooral druk met voldoen aan verwachtingen van een ander, het gesprek op gang houden, leuk zijn. Toen ik dat eenmaal losliet, werd daten veel leuker. Het is niet alleen mijn taak om een date leuk te maken, de ander moet daar ook zijn best voor doen. Echt losbandig ben ik trouwens nooit geweest, ik ben altijd kieskeurig geweest qua mannen met wie ik, eh, samen was.

Toprak werd geboren in de Turkse stad Karaman, toen ze vijftien maanden oud was verhuisde het gezin naar Nederland.
Inmiddels is haar oudere zus geremigreerd naar Turkije, heeft haar moeder er een huis en houdt haar vader er zo’n honderd geiten. Jammer genoeg hebben de huidige politieke toestanden ervoor gezorgd dat haar beide ouders nu fulltime in Nederland zitten. ‘Mijn vader raakt heel gestrest van die politieke kwestie. Hij mist het buitenland, dus we zoeken nog een andere escape voor hem.’

Dieper wil Toprak Yalçiner niet ingaan op alles wat gaande is in politiek Turkije. ‘Dan wordt dit een veel te politiek verhaal.’ Dus vragen we haar of ze zichzelf er ooit ziet wonen, net als haar zus. ‘Toen mijn zus emigreerde, dacht ik wel even: wat ga ik doen? Ik heb daarop besloten te studeren voor lerares Engels. In het derde jaar heb ik een half jaar een minor gevolgd aan de beste universiteit van Turkije. Ik heb het land onderschat, ik heb nog nooit zo hard gestudeerd als daar.’

Wat is de belangrijkste les die je daar leerde?

In die zes maanden ben ik er echt achter gekomen dat Amsterdam mijn plek is. Een keer per jaar laad ik mijn accu op in Turkije, dan ga ik naar mijn zus of mijn oma. Maar ik zal daar nooit zo kunnen aarden als dat ik hier kan. Ik ben daar geboren, maar ik voel mij Amsterdammer.

(Tekst: Jeroen Jansen / Fotografie: Alek / Styling: Steven Dahlberg / Haar en make-up: Erica Nuijten @Angelique Hoorn Mngm / Fotografie-assistent: Alex Kat / Retouche: Marie)