Geen idee hoe we ons ooit hebben laten verleiden om de eerste God of War te proberen, maar we zijn blij dat het gebeurd is. Op het eerste oog is er niets aan de game wat ons als casual gamer aantrekt – het doet vooral denken aan lastige spellen als Bloodborne en Demon’s Souls. Maar dat is niet zo: weinig games spelen zo natuurlijk en vermakelijk weg als de God of War-games, terwijl je je altijd een held voelt tijdens het spelen. De nieuwste God of War Ragnarok is geen uitzondering.

De oude GOW combineerde hersenloze actie met een verrassend tof verhaal dat je gaandeweg ook nog eens wat bijbracht over de Griekse mythologie. Voordat je de complete mythologie op bloedige wijze wegvaagde, natuurlijk. Hé, kleinigheidjes hou je. Op een gegeven moment waren alle Griekse goden op, dus week de held in de vorige game Kratos uit naar de Noorse mythologie. Dit werd opnieuw een gewelddadig lesje.

De vorige God of War was fantastisch. Het spel voegde wat meer bewegingsvrijheid toe in vergelijking met de oude games, wat meer gelaagdheid aan het hoofdpersonage Kratos en zelfs een nieuw personage: het zoontje van de God van de Oorlog. Het verhaal bleef uiteraard een goed excuus om vakkundig alle Noorse goden naar Walhalla te sturen. Je kwam in God of War al een heel eind met het ruimen van de goden en in Ragnarok ga je verder waar je gebleven was.

Gelukkig is God of War Ragnarok niet te veel veranderd

God of War Ragnarok is meer van hetzelfde – en dat is het mooiste compliment dat we de game kunnen geven. Bijna geen enkele andere game weet zo goede balans te raken tussen speelgemak en uitdaging (al kun je hem zelf nog wat makkelijker of moeilijker zetten). Het spel is zelden frustrerend en toch geeft het een hoop bevrediging als je weer een vijand verslaat of een puzzel oplost.

Nog meer goed nieuws is dat je in God of War Ragnarok niet je wapens kwijt bent. Je mag dus vanaf het begin dus gelijk hakken en meppen met de Leviathan Axe en de Blades of Chaos. Ook is zoontje Atreus weer je metgezel, die je kunt aansturen om pijlen te schieten op de hordes vijanden die je graag willen stoppen. Leuk meegenomen is dat de game er op de PS5 geweldig uitziet.

Soepel spel

Geen enkel andere game speelt wat ons betreft zo goed weg als God of War (en nu dus de nieuwe Ragnarok). Bij andere third person-games waar je moet meppen, schieten en puzzelen is meestal al snel de rek eruit. Dat zegt ook iets over onze aandachtsspanne. Horizon Forbidden West vonden we bijvoorbeeld heel gaaf, maar dit was vanaf het begin soms wat onnodig gecompliceerd en op een gegeven moment ging de vaart er een beetje uit.

Spider-Man is qua opzet minimaal zo tof als GOW, maar dat speelde minder soepel en was vaak frustrerender dan God of War Ragnarok. Ergens logisch, want bij Spider-Man heb je veel meer bewegingsvrijheid. Hou er wel rekening mee dat Ragnarok in veel beperktere mate een open-wereld-spel is dan de andere games hierboven. Voor sommige spelers zou dit een nadeel zijn, maar je kunt het ook als relaxed zien. Volg gewoon de lijn die het spel uitzet.

Zonder al te veel aan spoilers in deze review te stoppen: een echt nieuwe toevoeging is dat je op momenten ook alleen als Atreus kunt spelen. Je gaat dan gewapend met je boog boze vijanden te lijf. De manier van spelen is min of meer gelijk aan wanneer je met Kratos speelt, maar alsnog: leuke extra toevoeging. Nog iets te zeuren dan? Soms is het spel iets te snel met het geven van hints bij puzzels en betrap je jezelf er bijna op dat je hardop ‘ja, dat snap ik heus wel’ zegt.

Iedereen kan het spelen

Zelfs als je een extreem middelmatige gamer bent, is God of War Ragnarok iets voor jou. Laat je niet afschrikken door de screenshots, het heeft weinig te maken met spellen als Bloodborne of Demon’s Souls. Daarmee willen we niet zeggen dat het een simpel of een makkelijk spel is, maar het steekt gewoon zo extreem goed in elkaar, dat het voor iedereen te waarderen valt. Plus je kunt spelen met de moeilijkheidsgraad, waardoor iedereen uitdaging genoeg heeft.

 

 

Reacties

Meer