Marvel’s Spider-Man review: slingerend door de Big Apple

Als je mocht kiezen tussen wereldvrede en de krachten en spullen van Spider-Man, welk gebouw zou je dan eerst beklimmen? Gelukkig kun je nu in de huid van spinnemans kruipen zonder je druk te maken over je pacifistische motieven.

Het was zonder twijfel een van de spellen waar we het meest naar uitkeken. Want naast Iron Man is er haast geen toffer personage uit de Marvel-reeks te bedenken. Bovendien smachtten we naar iets dat de grote leegte die God of War achterliet, kon vullen.

Bij Spider-Man word je vrijwel direct in een missie voor het verhaal gedropt. Je moet een gebouw binnendringen om daar alles boefjes een paar flinke tikken uit te delen. En dat is eigenlijk zonde – want aan het begin voelt het vechten onnatuurlijk en chaotisch, tot het frustrerende aan toe.

Nadat je door het gebouw omhoog geslingerd bent, begint het leukste pas: slingeren door New York. En dan snap je direct waarom ze het The Big Apple noemen. De speelbare wereld is gigantisch en bijna niets is ontoegankelijk. Klim op het Empire State Building, slinger door Central Park of hang ondersteboven aan het Flat Iron Building.

Spider-Man is, wat ons betreft, op de eerste plaats een spectaculaire sightseeing-toer. Over de hele kaart zijn rugzakken verstopt met herinneringen die het complete plaatje van het leven van Peter Park in elkaar puzzelen. Over puzzelen gesproken: het spel zit vol kleine puzzels die jij, als bolleboos Peter Parker, moet oplossen. Deze beginnen heel makkelijk, maar zijn belonend naarmate ze moeilijker worden.

En het vechten? Dat komt heus wel. De combo’s, gevechtsmodi en diverse aanvallen vergen simpelweg wat oefening. Als je het eenmaal doorhebt, is het veel minder ingewikkeld dan de aanvallen van Spider-Man zelf. Bovendien kun je jouw tekortkomingen compenseren met upgrades en nieuwe gadgets. In ons geval: meer kogelwerende delen. We houden het maar op een lood-allergie.

Uiteindelijk blijft er niets toffers dan tijdens het Golden Hour op een dak van een wolkenkrabber van het uitzicht genieten. Totdat er weer een bankovervaller langs raast en de politie jouw hulp nodig heeft. De plicht roept.