Hier komt dat bekende Italiaanse handje vandaan

Een Italiaan herken je uit duizenden. Er is geen enkel volk ter wereld dat met zoveel gebaren praat als de Zuid-Europeanen. Als je iemand gepassioneerd met zijn armen ziet wapperen tijdens een gesprek, kan je bijna met honderd procent zekerheid vanuit gaan dat het een Italiaan is. Het zit in hun bloed, van jongs af aan wordt het met de paplepel ingegoten. Maar waarom enkel in Italië?

Terug naar de oudheid

De geschiedenis van de handgebaren loopt enigszins uiteen. Zo wordt er gezegd dat de Italiaanse gebaren hun oorsprong vinden in de tijd van de oude Grieken. Het spreken met handen was een manier om zoveel mogelijk aandacht op jezelf te vestigen in de drukke steden in Zuid-Italië. Anderen zeggen dat het is ontstaan tussen de veertiende en negentiende eeuw, toen er veel buitenlandse invloeden waren van landen als Oostenrijk, Spanje en Frankrijk. Een manier van non-verbale communicatie, zoals je in het buitenland zelf misschien ook wel met meer handen en voeten praat om jezelf beter verstaanbaar te maken.

Handgebaren zijn een taal op zich

Het is overigens niet zomaar het praten met gebaren, de Italianen spreken met hun handen een taal op zich. Er zijn zo’n 250 handgebaren met ieder hun eigen betekenis. Net zoals bij woorden. Al zijn er, hetzelfde als in gesproken taal, variaties zijn afhankelijk van waar in Italië je je bevindt. Een deel van de handgebaren is gemakkelijk te herkennen en begrijpen, maar het is niet allemaal van het lijkt. Bovendien zijn er kleine variaties waardoor je iemand flink kunt beledigen.

Schelden als een Italiaan

De handgebaren die een Italiaan maakt zijn niet altijd even vriendelijk. Je wilt iets immer ook kracht kunnen bijzetten als je boos bent, daaruit ontstaan dan ook de iets grovere gebaren. Een grotere verscheidenheid dan enkel onze middelvinger dus. Bovendien is het misschien maar beter ook dat niet alles uitgesproken hoeft te worden…

Snelcursus handgebaren

(Beeld: Flickr/Marcus Binzegger)